Sprawozdanie Stenograficzne z 23. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej

Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej
Kadencja VIII
Sprawozdanie Stenograficzne
z 23. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
w dniu 22 lipca 2016 r.
(czwarty dzień obrad)
Warszawa
2016
(Na posiedzeniu przewodniczą marszałek Sejmu Marek Kuchciński oraz wicemarszałkowie Joachim Brudziński i Stanisław Tyszka)
Marszałek:
Wznawiam posiedzenie.
Proszę państwa posłów o zajęcie miejsc.
Na sekretarzy dzisiejszych obrad powołuję posłów Krzysztofa Kubowa oraz Sylwestra Tułajewa.
Protokół i listę mówców prowadzić będzie poseł Krzysztof Kubów.
Jest komunikat.
Proszę państwa posłów, poseł sekretarz odczyta komunikat.
Sekretarz Poseł Krzysztof Kubów:
Posiedzenie Narodowo-Demokratycznego Zespołu Parlamentarnego odbędzie się bezpośrednio po głosowaniach.
Marszałek:
Dziękuję bardzo.
Wysoki Sejmie! Sejm, za zgodą Senatu, powołał pana Jarosława Szarka na prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
Zgodnie z ustawą przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków prezes Instytutu Pamięci Narodowej składa przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej ślubowanie. (Gwar na sali, dzwonek)
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący ślubowanie prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.
Prezydium Sejmu przedłożyło wnioski:
— w sprawie zmian w składach osobowych komisji sejmowych,
— w sprawie wyboru składu osobowego Komisji Śledczej do zbadania prawidłowości i legalności działań organów i instytucji publicznych wobec podmiotów wchodzących w skład grupy Amber Gold.
Wnioski to odpowiednio druki nr 762 i 751.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty obejmujące rozpatrzenie tych wniosków.
Właściwa komisja przedłożyła opinie w sprawie wyboru członków Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a także wyboru członków Rady Mediów Narodowych.
Opinie to odpowiednio druki nr 719 i 720.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkty dotyczące tych wyborów. (Gwar na sali, dzwonek)
Właściwe komisje przedłożyły sprawozdanie w sprawie informacji o istotnych problemach wynikających z działalności i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego w 2015 r.
Sprawozdanie komisji to druk nr 746.
W związku z tym, po uzyskaniu jednolitej opinii Konwentu Seniorów, podjąłem decyzję o uzupełnieniu porządku dziennego o punkt obejmujący rozpatrzenie tej informacji.
Proponuję, aby Sejm w dyskusji nad tym punktem porządku dziennego wysłuchał 10-minutowych oświadczeń w imieniu klubów i 5-minutowego oświadczenia w imieniu koła.
Jeżeli nie usłyszę sprzeciwu, będę rozumiał, że Sejm propozycję przyjął.
Sprzeciwu nie słyszę.
Przystępujemy do rozpatrzenia punktu 45. porządku dziennego: Ślubowanie prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
Wysoki Sejmie! Sejm, za zgodą Senatu, powołał pana Jarosława Szarka na prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. (Gwar na sali)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Cicho!)
Zgodnie z art. 12 ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków prezes Instytutu Pamięci Narodowej składa przed Sejmem ślubowanie.
(Wznowienie posiedzenia o godz. 9 min 05)
452
Stwierdzam, że prezes Instytutu Pamięci Narodowej pan Jarosław Szarek zgłosił się w celu złożenia ślubowania.
Proszę prezesa Instytutu Pamięci Narodowej pana Jarosława Szarka o złożenie ślubowania, a panie i panów posłów proszę o powstanie.
(Zebrani wstają)
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Jarosław Szarek:
„Ślubuję uroczyście na powierzonym mi stanowisku Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej służyć wiernie Narodowi Polskiemu, stać na straży prawa, obowiązki mojego urzędu wykonywać sumiennie, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości. Tam mi dopomóż Bóg”. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu prezesowi.
Stwierdzam, że pan Jarosław Szarek, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, złożył ślubowanie.
Panie prezesie, zechce pan powiedzieć kilka słów.
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Jarosław Szarek:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Z honorem przyjmuję zaszczytny obowiązek pełnienia funkcji prezesa Instytutu Pamięci Narodowej i dziękuję za powierzenie mi tego obowiązku. Pamiętam pracę ze śp. Januszem Kurtyką.
Przed nami za kilka dni sierpień. Sierpień to dla Polaków miesiąc szczególny, miesiąc zapomnianej, a koniecznej do przypomnienia narodowi, rocznicy operacji polskiej NKWD z 1937 r., kiedy 111 tys. naszych rodaków zostało zamordowanych tylko za to, że było Polakami, w Związku Sowieckim. Ale sierpień to również miesiąc innych rocznic, wymarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej, wielkiego zwycięstwa nad bolszewikami, tu, na przedpolach Warszawy, w wielkiej Bitwie Warszawskiej. To miesiąc wybuchu powstania warszawskiego. To miesiąc narodzin „Solidarności”. Musimy pamiętać o tym dziedzictwie, o tym dziedzictwie naszej wolności, wolności wynikającej z siły naszego ducha. Nie zapominajmy tego dziedzictwa. Za pragnienie życia w wolności wielu naszych rodaków zapłaciło cenę najwyższą.
Przed kilku dniami miałem zaszczyt w dawnym komunistycznym areszcie śledczym na ul. Rakowieckiej przejść drogą, ostatnią drogą, którą szedł rotmistrz Pilecki, z celi, korytarzem, schodami do miejsca w piwnicy, gdzie został zamordowany. Wierzę, że pan prof. Szwagrzyk wkrótce odnajdzie jego szczątki.
Ale wcześniej spotkajmy się razem, przybądźmy do Gdańska, tego miasta wolności, wspólnie z „Solidarnością”, tuż przed rocznicą porozumień sierpniowych, 28 sierpnia na pogrzebie Danuty Siedzikówny „Inki”, tej młodej sanitariuszki, 17-letniej dziewczyny zamordowanej przez komunistów. Jej ostatnią troską przed śmiercią było to: Przekażcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba. Dzisiaj Polska tego zachowania się „jak trzeba” też potrzebuje. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Poseł Piotr Kaleta: Brawo!)
Marszałek:
Dziękuję panu prezesowi.
W tej chwili z wnioskiem formalnym zgłosił się pan poseł Jerzy Meysztowicz, klub Nowoczesna.
(Poseł Krystyna Pawłowicz: O Jezu, teraz będzie...)
(Głos z sali: Przerwa do grudnia?)
Poseł Jerzy Meysztowicz:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Na podstawie art. 184 ust. 3 pkt 1 zwracam się do pana marszałka o przerwę, podczas której… (Oklaski)
Dziękuję bardzo za oklaski, to jest rzeczywiście…
(Poseł Piotr Kaleta: Coś niesamowitego.)
…bardzo dobry pomysł.
W czasie tej przerwy pan marszałek będzie miał okazję przywołać do porządku posłów: pana posła Terleckiego, pana posła Pyzika, pana posła Brudzińskiego. Nie będę szczegółowo uzasadniał tego wniosku…
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Nie ma czym.)
(Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Elżbieta Rafalska: To są marszałkowie.)
…dlatego że jeżeli chodzi o to, co wczoraj działo się na tej sali, to nawet opowiadanie o tym uwłacza powadze tej Izby.
(Poseł Wojciech Skurkiewicz: Państwa zachowanie uwłacza tej Izbie.)
W związku z tym ograniczę się tylko do tego wniosku. Mogę tylko powiedzieć… (Poruszenie na sali)
(Poseł Izabela Kloc: Zejdź z mównicy.)
Panie pośle, właśnie pan udowadnia, że ten wniosek jest jak najbardziej zasadny. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Nie ma za co.)
(Poseł Wojciech Skurkiewicz: Państwa zachowanie jest poniżej krytyki.)
Marszałek:
Proszę państwa, rzeczywiście jest to wniosek formalny, chociaż jeżeli poddam ten wniosek pod głosowanie, jeżeli wniosek zostanie przyjęty…
(Poseł Beata Mazurek: Po co, panie marszałku? Po co?)
(Poseł Borys Budka: To wtedy upomni pan?)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Ślubowanie prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Sprawy formalne
Marszałek
453
Rozumiem, że np. 10-minutowa przerwa, tak?
Dobrze, czyli pan poseł wnosi o 10-minutową przerwę.
Wysoki Sejmie! Ja nie będę przywoływał do porządku, tylko zwracam uwagę Wysokiej Izbie, że każdy z państwa posłów może do komisji etyki oddać swojego sąsiada w sprawie… (Wesołość na sali, oklaski)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Tak jest. Zgodnie z tradycją.)
Panie pośle, ja akurat pana nie miałem na myśli.
(Poseł Jerzy Meysztowicz: Panie marszałku…)
Ale, w jakim trybie, panie pośle?
(Poseł Ewa Kopacz: Sprostowanie, bo pan marszałek źle zrozumiał.)
Poseł Jerzy Meysztowicz:
Panie Marszałku! Dziękuję za to, że wyraził pan chęć zrobienia takiej przerwy, ale powiem tak, że to nie chodzi o to, żebyśmy wzajemnie na siebie donosili do komisji etyki. Chodzi o to, że skoro bardzo często korzysta pan ze swoich uprawnień i przywołuje do porządku przede wszystkim posłów opozycji, daję panu okazję, żeby wyrównać, powiedzmy, proporcje i przywołać do porządku posłów Prawa i Sprawiedliwości. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Poseł Ewa Kopacz: Brawo!)
Marszałek:
Oczywiście ja działam w czasie teraźniejszym, a nie w czasie przeszłym, panie pośle (Wesołość na sali, oklaski), więc dlatego nie mogę sobie wyobrazić, jak mógłbym działać w czasie przeszłym, przywoływać do porządku posła za jego wypowiedzi sprzed 10 godzin. Nie mam takich możliwości, a chciałbym rzeczywiście, panie pośle. (Wesołość na sali, oklaski)
Jest formalny wniosek o 10-minutową przerwę.
Poddam ten wniosek pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za zarządzeniem przerwy w obradach, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 434 posłów. Za głosowało 171 posłów, przeciw – 259, 4 posłów wstrzymało się.
Sejm wniosek odrzucił.
Przypominam, że złożone zostały wnioski o uzupełnienie porządku dziennego o punkty obejmujące:
— informację ministra sprawiedliwości – prokuratora generalnego w sprawie podstawy i uzasadnienia zmiany decyzji prokuratury i wszczęcia postępowania przeciwko przewodniczącemu Trybunału Konstytucyjnego sędziemu Andrzejowi Rzeplińskiemu, złożony przez Klub Parlamentarny Platforma Obywatelska,
— informację ministra rolnictwa i rozwoju wsi na temat sytuacji panującej w stadninie koni arabskich w Janowie Podlaskim, złożony przez Klub Parlamentarny Polskiego Stronnictwa Ludowego.
W związku ze zbliżaniem się terminu, o którym mowa w art. 173 ust. 5 regulaminu Sejmu, poddam te wnioski kolejno pod głosowanie.
Przypominam, że zgodnie z art. 173 ust. 4 regulaminu Sejmu głosowania te nie są poprzedzone debatą ani zadawaniem pytań.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o uzupełnienie porządku dziennego o punkt obejmujący informację ministra sprawiedliwości – prokuratora generalnego w sprawie podstawy i uzasadnienia zmiany decyzji prokuratury i wszczęcia postępowania przeciwko przewodniczącemu Trybunału Konstytucyjnego sędziemu Andrzejowi Rzeplińskiemu, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 442 posłów. Za głosowało 178 posłów, przeciw – 260, wstrzymało się 4.
Sejm wniosek odrzucił.
Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem klubu Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o uzupełnienie porządku dziennego o punkt obejmujący informację ministra rolnictwa i rozwoju wsi na temat sytuacji panującej w stadninie koni arabskich w Janowie Podlaskim, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 434 posłów. Za głosowało 176 posłów, przeciw – 255, wstrzymało się 3 posłów.
Sejm wniosek odrzucił.
Grupa posłów złożyła wniosek formalny o przeprowadzenie głosowania imiennego nad punktem 40. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o uchwale Senatu w sprawie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (druki nr 755 i 761).
Wniosek ten poddam pod głosowanie.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem wniosku o przeprowadzenie głosowania imiennego nad punktem 40. porządku dziennego, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 444 posłów. Za głosowało 175 posłów, przeciw – 266, wstrzymało się 3 posłów.
Sejm wniosek odrzucił.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Porządek dzienny
Marszałek454
Powracamy do rozpatrzenia punktu 14. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 738-A.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Proszę pana posła Jerzego Bieleckiego o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.
Poseł Sprawozdawca Jerzy Bielecki:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić dodatkowe sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Komisja Finansów Publicznych w dniu 21 lipca 2016 r. zajęła się rozpatrzeniem poprawki wniesionej w trakcie drugiego czytania powyższego projektu ustawy. Poprawka zgłoszona przez klub Nowoczesna polega na objęciu obniżonym 15-procentowym podatkiem CIT firm, których obroty nie przekroczą 10 mln euro, a nie 1200 tys. euro, jak zakłada projekt ustawy. Komisja po przeprowadzonej dyskusji zaopiniowała negatywnie przedstawioną poprawkę. Dlatego wnoszę w imieniu komisji Finansów Publicznych, aby Wysoki Sejm raczył poprawkę odrzucić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Jak pan poseł stwierdził, mamy zgłoszoną poprawkę w dodatkowym sprawozdaniu i nad tą poprawką głosować będziemy w pierwszej kolejności.
Jest to poprawka do art. 19 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawcy proponują w niej zmianę dotyczącą zakresu podmiotowego podatku w wysokości 15% podstawy opodatkowania.
Komisja wnosi o odrzucenie poprawki.
Pytania zgłaszają panowie posłowie.
Pan poseł Michał Jaros, klub Nowoczesna.
Czas na zadanie pytania – 1 minuta.
Poseł Michał Jaros:
Szanowny Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Mam takie pytanie, właściwie do pani premier: Czy pani premier zapomniała już o obietnicy z kampanii wyborczej? Bo mówiła pani w kampanii wyborczej o obniżce podatku dochodowego od osób prawnych dla małych podatników, dla małych przedsiębiorców. Różnica między definicją małego podatnika i małego przedsiębiorcy jest taka, że ten mały przedsiębiorca to są firmy, których obrót wynosi ok. 10 mln euro w skali roku. I o tym mówiła pani premier przez całą kampanię wyborczą.
(Poseł Piotr Kaleta: A czy ty pamiętałeś o obietnicy, że nie zmienisz partii?)
A dzisiaj mamy projekt ustawy, który oczywiście zmienia podatek dochodowy od osób fizycznych, od osób prawnych, wprowadza stawkę 15%, ale dla małych podatników, dla niewielkiej grupy przedsiębiorstw. Moje pytanie brzmi: A co z tymi mikroprzedsiębiorcami, którzy zbierają złotówkę do złotówki, tymi, którzy prowadzą działalność gospodarczą od wielu lat? Dlaczego dla nich nie obniżymy podatku dochodowego od osób fizycznych z tej stawki 19% do 15%? (Dzwonek) To jest realne wsparcie dla małych przedsiębiorców i o to proszę, i proszę o poparcie tej poprawki. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Rafał Wójcikowski, klub Kukiz’15.
Poseł Rafał Wójcikowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Premier! W imieniu Klubu Poselskiego Kukiz’15 chciałbym zadać pytanie: Czy rząd nie uważa, iż obniżenie podstawy opodatkowania z 19% na 15% powinno objąć znacznie większą liczbę przedsiębiorstw niż ta, która zostanie nim objęta, jeżeli przyjmiemy projekt ustawy w tym kształcie?
Jeśli będziemy wspomagać tylko najmniejsze przedsiębiorstwa, mikroprzedsiębiorstwa, i to nie w znaczeniu prowadzonej działalności, tylko w znaczeniu obrotu, a czasami obrót prowadzony przez mikroprzedsiębiorstwa nie pochodzi z branż o wysokiej marży, tylko o minimalnej marży, to w tym momencie minimalna marża razy minimalny przychód to są naprawdę symboliczne sumy. Czy rząd nie uważa, iż należy znacząco rozszerzyć tę obniżkę o podmioty, które są małe, ale nie mieszczą się w kryteriach, które przewiduje ta ustawa? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
O głos poprosił minister finansów pan Paweł Szałamacha.
Proszę bardzo.
Minister Finansów Paweł Szałamacha:
Szanowny Panie Marszałku! Szanowna Pani Premier! Panie i Panowie! Projekt rządowy realizuje
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 14. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek455

dokładnie to, co zapowiedzieliśmy podczas kampanii wyborczej. Realizuje on naszą strategię, którą także pani premier określała tu, w tej Wysokiej Izbie, tworzenia warunków do tego, ażeby małe firmy stawały się średnimi, a średnie – dużymi. Zmierza to dokładnie, precyzyjnie w tym kierunku, ponieważ naturalna ścieżka rozwoju firmy jest taka, że indywidualna działalność gospodarcza po osiągnięciu pewnego progu rozwoju przekształca się w spółkę kapitałową, i dla tych małych spółek kapitałowych tworzymy te warunki, że na początek jest ta 15-procentowa stawka. Dokładnie tymi kryteriami posługiwaliśmy się podczas kampanii wyborczej.
Ta ustawa zawiera jeszcze drugą część, to znaczy część przepisów dotyczących tzw. uszczelnienia pewnych stanów faktycznych, właśnie w opodatkowaniu osób prawnych i fizycznych, i dzięki temu skutek tej ustawy dla finansów publicznych będzie neutralny, ale tak naprawdę zakładam, że będzie pozytywny, ponieważ bardzo wiele transakcji, operacji, przekształceń, które nie miały uzasadnienia gospodarczego, tym sposobem zamykamy. Tak że wnoszę o uchwalenie wersji przedłożonej przez rząd. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 440 posłów. Za głosowało 211, przeciw – 226, wstrzymało się 3 posłów.
Sejm poprawkę odrzucił.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
W tej chwili zgłaszają się panowie posłowie do zadania pytań.
Pan poseł Mirosław Pampuch, klub Nowoczesna.
Poseł Mirosław Pampuch:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Premier! Obecnie procedujemy nad ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od osób prawnych i nad zmianami, które w swojej istocie mają walor wyłącznie kosmetyczny. Bo jak inaczej określić zmianę stawki z 19% na 15%, jeżeli w ramach przychodów dotyczy to niecałego 1% dochodów budżetu państwa z CIT-u? To w żaden sposób nie pobudzi gospodarki do dalszego rozwoju. A przypominam, że rok do roku – 2014, 2015 – nastąpił spadek inwestycji o 50%, stąd potrzebne są znaczne bodźce proinwestycyjne.
Klub Poselski Nowoczesna przedłożył również zmiany w podatku dochodowym od osób prawnych, właśnie uwzględniające te obietnice pani premier, które pani złożyła w kampanii wyborczej, ale i w exposé. Mówiliśmy o małym przedsiębiorcy, przypominam, a nie małym podatniku. Ale bardzo ważne są również podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą samodzielnie i podlegają opodatkowaniu (Dzwonek) podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tutaj również Klub Poselski Nowoczesna złożył projekt ustawy zmniejszający stawkę z 19% do 15%. Wnosimy o jej przyjęcie. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję.
Głos ma poseł Janusz Cichoń, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Janusz Cichoń:
Panie Marszałku! Pani premier, do której chciałem skierować pytanie, właśnie wyszła. Wysoki Sejmie! Chciałem zapytać, czy pani premier ma świadomość, jakie są rzeczywiste skutki tego propagandowego posunięcia, bo tak je w gruncie rzeczy trzeba nazwać. Czy pani premier ma świadomość tego, że po odrzuceniu tej poprawki dotyczy to zaledwie 400 tys. podatników, czyli co piątego, co szóstego przedsiębiorcy w Polsce, i że korzyść podatkowa to będzie 56 zł miesięcznie dla przeciętnego przedsiębiorstwa, które z tej ustawy skorzysta? Jeśli zestawimy to z propozycjami podwyżek, które jeszcze wybrzmiewają w tej sali, jest naprawdę…
(Poseł Jan Szewczak: Nieaktualne, panie pośle.)
Jak wam nie wstyd? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Poseł Zbigniew Chmielowiec: Jak tobie nie wstyd za 8 lat?)
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Rafał Wójcikowski, klub Kukiz’15.
Poseł Rafał Wójcikowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Premier! W imieniu Klubu Poselskiego Kukiz’15 chciałbym zadać pytanie, czy rząd nie uważa, iż specjalne względy podatkowe i nie tylko podatkowe należą się nie tylko przemysłowi okrętowemu, ale w tej sytuacji, w której jesteśmy, specjalne względy należą się wszystkim polskim przedsiębiorcom, zwłaszcza tym małym, zwłaszcza tym, którzy są małymi przedsiębiorcami, a nie załapali się na dzisiejszą ustawę i dalej
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 14. porządku dziennego – głosowanie
Minister Finansów Paweł Szałamacha456

będą płacić 19%. Docelowo być może najlepszym rozwiązaniem byłoby przyjęcie specustawy okrętowej w nieco zmienionej formie dla całej gospodarki. Jeżeli chcemy dokonać wyraźnego skoku cywilizacyjnego i spowodować wyraźny wzrost PKB, uniknąć pułapki średniego rozwoju, to takie elementy, takie instrumenty, takie mechanizmy powinny dominować w myśleniu partii rządzącej, a nie instrumenty zastępujące alokację rynkową alokacją partyjną (Dzwonek), alokacją rządową. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy w brzmieniu z druku nr 738, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 442 posłów. Za głosowało 439, przeciw nikt nie głosował, wstrzymało się 3 posłów.
Stwierdzam, że Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 15. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 739-A.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Proszę panią poseł Ewę Tomaszewską o przedstawienie dodatkowego sprawozdania.
Proszę bardzo.
Poseł Sprawozdawca Ewa Tomaszewska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić dodatkowe sprawozdanie Komisji Polityki Społecznej i Rodziny o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw, druk nr 679.
Sejm na 23. posiedzeniu w dniu 20 lipca 2016 r. zgodnie z art. 47 ust. 1 regulaminu Sejmu skierował ponownie projekt ustawy zawarty w druku nr 739 do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny w celu rozpatrzenia poprawki zgłoszonej w drugim czytaniu.
Komisja Polityki Społecznej i Rodziny po rozpatrzeniu poprawki na posiedzeniu w dniu 21 lipca 2016 r. wnosi, by Wysoki Sejm raczył poprawkę tę odrzucić. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Nad poprawką, o której pani poseł mówiła i która jest w sprawozdaniu, głosować będziemy w pierwszej kolejności.
Wnioski mniejszości 1. i 2. oraz poprawka zostały zgłoszone do art. 1 projektu ustawy nowelizującej zawierającego zmiany do ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
W jedynej poprawce do art. 106 wnioskodawcy proponują inne brzmienie dodawanego ust. 3a.
Przyjęcie tej poprawki spowoduje bezprzedmiotowość 1. wniosku mniejszości.
Komisja wnosi o odrzucenie poprawki.
Pytania zgłasza pani poseł Marzena Okła-Drewnowicz, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Marzena Okła-Drewnowicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! A przede wszystkim: Panie Prezesie! Może pan nie wie, ale właśnie posłowie Prawa i Sprawiedliwości zgłosili projekt ustawy, w którym to zakazują przebywania – uwaga – dzieciom, młodzieży i osobom starszym już nie tylko w jednym budynku, ale nawet na jednej nieruchomości gruntowej. To co do tej pory w Polsce było wartością: rodziny wielopokoleniowe, to co w Europie jest zaletą, dla państwa niestety, wygląda na to, jest patologią. W uzasadnieniu wręcz piszecie, że nie jest pożądane, aby dzieci przebywały w otoczeniu starości, bo być może tam zetkną się z dramatem samotności. Chyba nie o to chodzi.
Apeluję więc o to: wycofajcie się państwo z tego, pozwólcie dzieciom, młodzieży i osobom starszym być przynajmniej na jednej posesji gruntowej. Tylko tyle albo aż tyle. Dziękuję. (Oklaski)
(Poseł Leszek Dobrzyński: Jako wnioskodawca.)
Marszałek:
Jako przedstawiciel wnioskodawców zgłasza się poseł Leszek Dobrzyński.
Proszę bardzo.
Poseł Leszek Dobrzyński:
Szanowni państwo, patrzę na tę kopułę w tej sali i dziwię się, że ona nie zawali się w obliczu głupot, które wygaduje pani posłanka (Oklaski), bo czym innym jest, szanowna pani – o czym mówiliśmy i w komisji, i w podkomisji…
(Poseł Grzegorz Schetyna: Co to jest?)
…sytuacja, kiedy w rodzinie dziecko przebywa ze swoimi dziadkami, czym innym jest sytuacja, kiedy dziecko z danej rodziny jako np. wolontariusz przychodzi do domu pomocy społecznej do innych star
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkty 14. i 15. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Rafał Wójcikowski457

szych osób i pomaga im, a czym innym jest sytuacja, kiedy placówkę opiekuńczo-wychowawczą, gdzie są dzieci non stop, chcemy umieścić przy albo nawet w domu pomocy społecznej. I tylko głupi naprawdę tego nie rozumie. Dziękuję. (Poruszenie na sali, oklaski)
(Poseł Sławomir Nitras: Co to jest?)
(Poseł Elżbieta Radziszewska: Panie marszałku…)
(Głos z sali: Skandal absolutny.)
Marszałek:
Moim zdaniem to nie było właściwe, panie pośle.
(Poseł Elżbieta Radziszewska: Może jeszcze delikatniej, panie marszałku?)
(Poseł Sławomir Neumann: Panie marszałku…)
W jakim trybie?
Wniosek formalny.
Pan poseł Sławomir Neumann, wniosek formalny.
Poseł Sławomir Neumann:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Prawo i Sprawiedliwość wprowadza nowe zwyczaje.
(Poseł Elżbieta Radziszewska: To jest przyzwolenie.)
Wczoraj pokazuje środkowy palec, a dzisiaj wygaduje takie rzeczy z mównicy. Panie marszałku Terlecki, jako szef klubu proszę pana, żeby pan jednak bardziej parlamentarne obyczaje wprowadził wśród swoich posłów. (Oklaski)
Proszę pana, żeby nie robić z tego Sejmu pośmiewiska, tak jak wy robicie dzisiaj.
(Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Beata Kempa: 8 lat.)
Proszę nie wprowadzać chamstwa do tej Izby.
Marszałek:
Ja bym prosił jednak, żeby jeżeli ma to być wniosek formalny, to niech to będzie wniosek formalny. To nie jest wniosek formalny. (Poruszenie na sali)
(Poseł Ryszard Terlecki: Głos przeciw.)
Rozumiem, że pan marszałek Terlecki z głosem przeciw.
Poseł Ryszard Terlecki:
Jeżeli to nie był wniosek formalny, panie marszałku, to nie ma prawa do głosu przeciw, ale jeżeli był, to pozwolę sobie zwrócić uwagę, że atmosfera na tej sali…
(Poseł Ewa Kopacz: Ale pan tu nie jest od zwracania uwagi.)
…napięcie, jakie czasem się pojawia…
(Głos z sali: A i wyłączanie mikrofonu...)
…wywołuje rozmaite emocje. Natomiast czym innym jest burzliwa dyskusja, nawet bardzo burzliwa dyskusja… (Gwar na sali)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Cicho!)
…a czym innym są popisy chamstwa i awanturnictwa, z którymi mamy do czynienia niemal codziennie. A więc chciałbym zwrócić uwagę klubom czy panu przewodniczącemu, który teraz…
(Poseł Ewa Kopacz: Swoim.)
…z tym wystąpił, że patrząc wstecz, od wczoraj poczynając, od wczorajszego wieczoru, mieliśmy właśnie przykłady awanturnictwa…
(Poseł Stanisław Gawłowski: „Spadaj” wczoraj krzyczałeś.)
…chamstwa i chuligaństwa sejmowego w wykonaniu Platformy Obywatelskiej.
(Głos z sali: Warcholstwo.)
Marszałek:
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem jedynej poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 440 posłów. Za głosowało 209, przeciw – 229, 2 posłów wstrzymało się.
Sejm poprawkę odrzucił.
W 1. wniosku mniejszości do art. 106 wnioskodawcy proponują nowe brzmienie dodawanego ust. 3a.
Z pytaniami zgłaszają się państwo posłowie.
Pani poseł Agnieszka Ścigaj, klub Kukiz’15.
Poseł Agnieszka Ścigaj:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Zgłoszona poprawka dotyczy utrzymania możliwości decydowania przez samorządy o tym, czy placówki opiekuńczo-wychowawcze i domy seniorów będą mogły znajdować się na tej samej posesji czy na tej samej działce. Z całym szacunkiem dla kompetencji polityków czy urzędników, ale naprawdę nie mają oni większej wiedzy, czy też chęci do przejawiania troski o dzieci niż samorządowcy, którzy są blisko społeczności lokalnych, na których terenach znajdują tego typu placówki, tym bardziej że zatrudniają oni do tego i fachowców. Państwo tą ustawą, jak i wcześniejszymi rozwiązaniami, daliście pełną kontrolę wojewodom nad tym, co może być, a co nie może być zrobione. A więc moje pytanie brzmi tak: Dlaczego nie chcecie zaufać samorządowcom, że oni naprawdę zatroszczą się o dzieci czy o seniorów na swoim terenie, tak jak zaufali im mieszkańcy? Dlaczego myślicie, że akurat oni nie troszczą się o swoje dzieci i nie mają (Dzwonek) chęci pomagania im? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 15. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Leszek Dobrzyński458
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Ryszard Wilczyński, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Ryszard Wilczyński:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! W uzasadnieniu ustawy czytamy: O zapewnieniu dzieciom prawidłowej opieki i wychowania nie można mówić w przypadku umieszczenia placówki opiekuńczo-wychowawczej lub placówki wsparcia dziennego w jednym budynku z domem pomocy społecznej. Dzieci te, wychowując się w otoczeniu starości, choroby i śmierci, stykają się na co dzień z dramatem samotności ludzi, często pozbawionych wsparcia najbliższej rodziny. Trudno uznać funkcjonowanie w takim otoczeniu za odpowiednie do prawidłowego kształtowania postaw i rozwoju emocjonalnego dzieci. Że można mieć poglądy tak anachroniczne i tak trącące segregacją, nawet rozumiem, ale dlaczego w Polsce, w państwie nowoczesnym, stają się one prawem, nie potrafię zrozumieć. To jednak jest wstyd, pani premier. (Oklaski)
Pani minister, zapraszam panią wraz z zespołem współpracowników do podróży studyjnej do Austrii do sieci domów SeneCura. W tych ośrodkach domy dziennego przebywania (Dzwonek) dzieci i młodzież oddziela od reszty szklane przepierzenie, a codzienny kontakt dzieci i osób starszych, nawet dementywnych, jest elementem z jednej strony terapii, a z drugiej wychowania. Zapraszam. (Oklaski)
Marszałek:
Głos ma poseł Piotr Uściński, klub Prawo i Sprawiedliwość.
(Głos z sali: Odpowiedź.)
Poseł Piotr Uściński:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Od razu ustosunkuję się do tego, co było przed chwilą mówione przez państwa. Szanowni państwo, dzieci powinny wychowywać się w rodzinach. Nie wszystkie się wychowują. Niektóre trafiają np. do domów dziecka. Najlepiej, gdyby trafiały do domów dziecka typu rodzinnego właśnie, ale też nie wszystkie trafiają, trafiają do zwykłych instytucji. Jakiś czas temu Sejm podjął decyzję, żeby te domy dziecka były trochę mniejsze, żeby były bardziej zbliżone do życia rodzinnego, do rodziny. To dobrze, utrzymajmy to, chciejmy, żeby te dzieci były w jak najbliższych rodzinie warunkach wychowywane. Nie łączmy domów dziecka z instytucjami, nie tylko z DPS-ami, MOS-ami i innymi ośrodkami wychowawczymi. Nie doprowadzajmy do sytuacji, żeby te dzieci mieszkały w instytucji, żeby były sąsiadami bezpośrednio instytucji. To tak jakbyśmy tutaj w Sejmie wygrodzili gdzieś trzy pomieszczenia, postawili, powiedzieli, że tam ma być dom dziecka. Nie każmy dzieciom mieszkać w instytucji. Niech te dzieci mieszkają w warunkach jak najbardziej zbliżonych do rodziny. (Dzwonek)
I pytanie w związku z tym do sprawozdawcy. Czy faktycznie dzieci powinny przebywać w warunkach jak najbardziej rodzinnych? Czy to zapewnia ta ustawa? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. wniosku mniejszości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 439 posłów. Za głosowało 205, przeciw – 230 posłów, 4 wstrzymało się.
Sejm wniosek odrzucił.
W 2. wniosku mniejszości do art. 226 wnioskodawcy proponują, aby dodać ust. 10.
Z wnioskiem tym łączy się 3. wniosek mniejszości.
Nad nimi głosować będziemy łącznie.
Pytanie zgłasza pani poseł Magdalena Kochan, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Magdalena Kochan:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Program 500+ objął także wszystkie dzieci z rodzinnej pieczy zastępczej. Ale czy wszystkie? Niektórzy rodzice tych dzieci postanowili zostać pod rządami innego niż wprowadzone w 2012 r. prawa. Mieli do tego prawo. Dzisiaj nie mogą w związku z tym korzystać z programu 500+, bo przepisy wprowadzone w roku 2012 nie przewidziały przepisów wprowadzonych w roku 2016. Naprawiamy to we wniosku mniejszości. Chcemy, żeby wszystkie dzieci przebywające w rodzinnej pieczy zastępczej, bez względu na to, w jakiej formie prawnej pozostają ich rodzice prawni, zastępczy, były objęte tym świadczeniem. Z jakiego powodu nie chcecie państwo do tego dopuścić, choć dzieci te wliczone są w program 500+? Nie trzeba na nie dodatkowych pieniędzy. Dlaczego nie? (Oklaski)
Marszałek:
Przystępujemy do głosowania.
(Poseł Izabela Katarzyna Mrzygłocka: Odpowiedź.)
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. i 3. wniosku mniejszości, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 15. porządku dziennego – głosowanie 459

Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał.
Głosowało 443 posłów. Za głosowało 196, przeciw – 245, 2 wstrzymało się.
Sejm wnioski odrzucił.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
Pytanie zgłasza pani poseł Magdalena Kochan, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Magdalena Kochan:
Rządowy projekt – de facto rządowy projekt ustawy zgłaszany dla uniknięcia konsultacji jako poselski – miał swoje pierwsze czytanie w ubiegły wtorek. Do dziewięciu niewielkich artykułów poseł wnioskodawca już podczas pierwszego czytania wniósł osiem poprawek, podczas prac podkomisji następnych osiem, a opozycja trzy wnioski mniejszości i jedną poprawkę. Do dziewięciu niewielkich artykułów 21 poprawek.
Projekt ustawy wywołał burzę wśród samorządowców, jedynych wykonawców tej ustawy, m.in. dlatego, że nie zawiera skutków finansowych jej wprowadzenia, a będą niemałe. Nikt, ani strona rządowa, ani wnioskodawcy, nie potrafił wyjaśnić przyczyn takiego stanu rzeczy. Dlaczego się spieszymy, choć i posłowie, i strona samorządowa prosili o rzetelność, o czas na rzetelne przygotowanie obowiązujących za chwilę przepisów? One nie będą dobre. Pytanie: Dlaczego? Jakie są prawdziwe powody dotyczące tempa tych prac? Co państwo chcecie ukryć? Nie ma na to zgody, żeby za wadliwość postępowania wykonawców, ustawodawców płaciły dzieci z pieczy zastępczej. (Oklaski)
Marszałek:
Głos ma poseł Elżbieta Stępień, klub Nowoczesna.
Poseł Elżbieta Stępień:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Podczas prac w komisji i w podkomisji wprowadzone zostały zmiany, które w znacznym stopniu zmieniają dotychczasowy obraz. Pytanie: Dlaczego w takim szybkim tempie jest procedowana ta ustawa? Nie pozostawia swobody samorządom decydowania o możliwościach łączenia ze sobą poszczególnych placówek, tym bardziej że nad samorządami jeszcze czuwa wojewoda. Nie znam ani jednego przypadku, w którym przy domu dziecka znajduje się izba wytrzeźwień. Naprawdę, zdrowy rozsądek podpowiada, że tu chodzi o tych najsłabszych, o tych ludzi, o których należy dbać ze szczególną dbałością, więc nikt nie będzie łączył ze sobą placówek, które będą szkodziły dzieciom. To po pierwsze.
Po drugie, tak naprawdę spowodujecie państwo tylko to, ta ustawa spowoduje zamknięcie wielu placówek, które służą ludziom, dlatego że samorządy nie będą w stanie udźwignąć bagażu finansowego (Dzwonek) związanego z tymi zmianami. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
O głos prosi w imieniu wnioskodawców pan poseł Leszek Dobrzyński.
Poseł Leszek Dobrzyński:
Szanowni Państwo! Panie Marszałku!
(Poseł Ewa Kopacz: Intelektualista.)
Często w tej Izbie padają zarzuty, że nie wsłuchujemy się w głos opozycji, że nie wsłuchujemy się w głos dyskusji.
(Poseł Ewa Kopacz: A wsłuchujecie się?)
I oto, szanowni państwo, mamy bardzo dziwny przykład. Oto mamy ten projekt, gdzie zmiany są m.in. reakcją na głos opozycji, reakcją na głos samorządowców, reakcją na głos organizacji pozarządowych, m.in. koalicji na rzecz rodzicielstwa zastępczego, a wychodzi na to, że nam się za to obrywa.
Szanowni Państwo! Zdecydujcie się, czy jesteśmy dyktatorami…
(Poseł Ewa Kopacz: Jesteście.)
…czy też jesteśmy klubem, który wsłuchuje się…
(Głos z sali: Tak.)
(Poseł Adam Szłapka: Jesteście.)
…jak wynika z przedstawionych przez was właśnie przed chwilą opinii, w głos zarówno opozycji, jak i organizacji samorządowych. Odpowiem też na konkretne pytanie, czemu tak się nam spieszy.
Szanowni Państwo! Ta ustawa…
(Poseł Ewa Kopacz: Bo zawłaszczacie państwo.)
Szanowna pani, gdyby pani zechciała wysłuchać, ta ustawa musi w miarę szybko wejść w życie, po to żeby właśnie samorządy powiatowe miały czas np. na zmiany, czasami na zmiany umów. Potrzebne są często 3-miesięczne terminy wypowiedzenia. A więc kiedy tę ustawę chcecie wprowadzać? W listopadzie, w grudniu? Zastanówcie się. Ona musi zacząć funkcjonować od 2017 r. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy w brzmieniu z druku nr 739, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 446 posłów. Za głosowało 238, przeciw – 160, wstrzymało się 48.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 15. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek460
Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 23. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Komisje wnoszą o uchwalenie projektu ustawy z druku nr 743.
Pytanie zgłasza poseł Jerzy Kozłowski, klub Kukiz’15.
Poseł Jerzy Kozłowski:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Po moim wczorajszym wystąpieniu, w którym prezentowałem stanowisko klubu, nie miałem dzisiaj ochoty zadawać żadnego pytania, ale po informacji, która do mnie dotarła, że z zupełnie innego funduszu celowego, z Funduszu Reprywatyzacji, zostało przeznaczone 30 mln na wspomaganie telewizji publicznej i radia, mam pytanie do pana ministra. Załóżmy hipotetycznie, że ten Turystyczny Fundusz Gwarancyjny będzie latami rósł, będzie coraz większa kwota w tym funduszu. Jaka jest możliwość wykorzystania tych pieniędzy na cele, z którym ten fundusz jest niezwiązany? Mam na myśli to, czy nie dojdzie do takiej sytuacji, że turyści, bo to oni głównie będą ponosić ten ciężar, zgromadzą pieniądze, a potem po kilku latach ktoś wpadnie na genialny pomysł, że wspomożemy, powiedzmy, po raz drugi telewizję publiczną. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
W tym punkcie rząd reprezentuje wiceminister sportu i turystyki Dawid Lasek.
Czy zechce pan odpowiedzieć na wątpliwość, pytanie pana posła?
Proszę bardzo.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki Dawid Lasek:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Odpowiadając na pytanie pana posła Kozłowskiego, chcę odwołać się do zapisów projektowanych zmian w ustawie. One właściwie uniemożliwiają w sposób prosty czy minimalizują to ryzyko, o którym pan mówił w swoim pytaniu. Nie ma takiej możliwości w przypadku potencjalnie potrzebnych zmian w wysokości projektowanych składek przekazywanych do funduszu, do czego zobligowani będą przedsiębiorcy. Możemy w drodze rozporządzenia wspólnego z Ministerstwem Finansów pomniejszyć lub powiększyć te składki, ale też kierować się zapisem ustawowym, czyli przedziałem od 0 do 30 zł. Chcę pana uspokoić: nie będzie ryzyka, że te środki gromadzone w Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym na koncie Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego będą środkami, co do których istnieje ryzyko wykorzystania ich na cele inne niż te, które są przewidziane proponowaną zmianą ustawową. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy w brzmieniu z druku nr 743, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 432 posłów. Za głosowało 426, przeciw – 1, wstrzymało się 5 posłów.
Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 24. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 741-A.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Głos ma pan poseł Daniel Milewski w celu przedstawienia dodatkowego sprawozdania komisji.
Poseł Sprawozdawca Daniel Milewski:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Wobec zgłoszenia poprawek w toku drugiego czytania Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka w dniu wczorajszym rozpatrzyła te trzy poprawki. Miały one charakter merytoryczny, w związku z czym spotkały się z pozytywną opinią ministerstwa. Nie było uwag Biura Legislacyjnego. Zostały przyjęte jednogłośnie. W związku z tym komisja wnosi, by Wysoki Sejm raczył uchwalić projekt ustawy. Dziękuję ślicznie. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Poprawki przedstawione w sprawozdaniu głosować będziemy w pierwszej kolejności.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkty 23. i 24. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek461
Wszystkie poprawki zostały zgłoszone do art. 3 projektu ustawy nowelizującej zawierającego zmiany do ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
W 1. poprawce wnioskodawcy proponują nowe brzmienie art. 2 pkt 53 i 60.
Komisja wnosi o jej przyjęcie.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 442 posłów. Za głosowało 439, przeciw – 3, nikt się nie wstrzymał.
Sejm poprawkę przyjął.
W 2. poprawce do art. 8 wnioskodawcy proponują dodać pkt 4a.
Komisja wnosi o jej przyjęcie.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 437 posłów. Za głosowało 436, przeciw – 1, nikt się nie wstrzymał.
Sejm poprawkę przyjął.
W 3. poprawce do art. 23 wnioskodawcy proponują dodać pkt 1a.
Komisja wnosi o jej przyjęcie.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 3. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 443 posłów. Wszyscy głosowali za.
Sejm poprawkę przyjął.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy w brzmieniu z druku nr 741, wraz z przyjętymi poprawkami, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 442 posłów. Wszyscy głosowali za.
Sejm jednogłośnie uchwalił ustawę o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, ustawy Prawo o notariacie oraz ustawy o zmianie ustawy Kodeks cywilny, ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 36. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Łączności z Polakami za Granicą o poselskich projektach uchwał w sprawie:
—ustanowienia 11 lipca Dniem Pamięci o Polakach – Ofiarach Ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej
— oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II RP w latach 1939–1945.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 723-A.
Proszę pana posła Michała Dworczyka o przedstawienie tego dodatkowego sprawozdania.
Poseł Sprawozdawca Michał Dworczyk:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt przedstawić dodatkowe sprawozdanie z rozpatrzenia poprawek zgłoszonych w trakcie drugiego czytania do projektu uchwały w sprawie oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1943–1945.
Zebrane w dniu wczorajszym na wspólnym posiedzeniu komisje wnoszą o odrzucenie wszystkich poprawek z druku nr 723-A. Bardzo dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Nad poprawkami zgłoszonymi do sprawozdania głosować będziemy w pierwszej kolejności.
W 1. poprawce wnioskodawcy proponują skreślić zdanie piąte w akapicie drugim projektu uchwały.
Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.
Tutaj pytania zgłaszają: pan poseł Wojciech Bakun, klub Kukiz’15.
Poseł Wojciech Bakun:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Poprawka, którą zgłosiliśmy, usuwa zdanie zrównujące te zbrodnicze działania band OUN-UPA z naszymi akcjami odwetowymi. Chcieliśmy wykreślenia zdania, że nie zapominamy o tych akcjach odwetowych.
Chciałem zapytać posła sprawozdawcę, ale też poddać to pod rozwagę państwa. Czy państwo w ustawie uchwalonej przez parlament Ukrainy, gloryfikującej bandytów z OUN-UPA widzieli podobne zdanie? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
(Głos z sali: Nie.)
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Jacek Protasiewicz, klub Platforma Obywatelska. (Wesołość na sali, oklaski)
(Głos z sali: Już nie, niezrzeszony.)
Przepraszam, poseł niezrzeszony.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkty 24. i 36. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek462

Poseł Jacek Protasiewicz:
Już nie, panie marszałku.
Do posła sprawozdawcy…
(Poseł Piotr Kaleta: Grzegorz się uśmiechnął.)
Pani Premier! Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Do posła sprawozdawcy pytanie jest następujące, może wykraczające poza tę poprawkę. Dlaczego propozycja wspólnej uchwały złożona przez przedstawicieli umocowanych rady najwyższej nie została w ogóle podjęta, a w konsekwencji de facto politycznie odrzucona, i to w czasie, w roku, ale nawet w konkretnym czasie, kiedy doczekaliśmy się bardzo ważnego gestu ze strony najwyższego rangą przedstawiciela państwa ukraińskiego, gestu, którym było uklęknięcie przed Pomnikiem Rzezi Wołyńskiej…
(Poseł Piotr Kaleta: Grzegorz, przyjmij go, ładny jest.)
…przez prezydenta Poroszenkę?
Rozumiem, że chcielibyście państwo z prawicy po tej stronie, z prawicy po tej stronie przyspieszyć pewne procesy społeczne, ale uważam, że kiedy polityka historyczna zastępuje politykę rzeczywistą i tę bieżącą, to efekty będą odwrotne. I za zatrzymanie procesu dojścia do prawdy (Dzwonek) i pojednania między naszymi narodami będziecie ponosić państwo…
(Poseł Marek Jakubiak: Kończ waść, wstydu oszczędź. Daj spokój, co ty mówisz?)
…wnioskodawcy odpowiedzialność.
Marszałek:
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 1. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 443 posłów. Za głosowało 54, przeciw – 382, 7 wstrzymało się.
Sejm poprawkę odrzucił.
W 2. poprawce wnioskodawcy proponują dodać nowe zdanie w akapicie czwartym projektu uchwały.
Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.
Pytanie zgłasza poseł Adam Andruszkiewicz, klub Kukiz’15.
Poseł Adam Andruszkiewicz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Naszym zdaniem wplatanie do uchwały poświęconej ofiarom ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na Wołyniu ofiar akcji obrony – Polacy bronili się na Wołyniu, to Polacy byli ofiarami, szanowni państwo, ludobójstwa na Wołyniu, nie Ukraińcy, Polacy byli ofiarami, to było ludobójstwo dokonane na Polakach – będzie rozmywało oddanie hołdu naszym rodakom.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej powinien zająć w tej sprawie jasne stanowisko, a z wplataniem, panie pośle Protasiewicz, polityki historycznej do polityki bieżącej mamy do czynienia na całym świecie, wszystkie kraje to robią, łącznie ze Stanami Zjednoczonymi czy Rosją. I nie mówmy o tym, że polityka historyczna nie powinna być wplatana do polityki bieżącej, ponieważ polityka historyczna jest po prostu prawdą. A Sejm Rzeczypospolitej ma obowiązek mówić prawdę. Dziękuję serdecznie. (Oklaski)
Marszałek:
Proszę.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 440 posłów. Za głosowało 164, przeciw – 273, 3 wstrzymało się.
Sejm poprawkę odrzucił.
W 3. poprawce wnioskodawcy proponują nadać nowe brzmienie akapitowi szóstemu projektu uchwały.
Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.
Pytania zgłaszają państwo posłowie.
Pani poseł Elżbieta Borowska, klub Kukiz’15.
Poseł Elżbieta Borowska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pytanie do wnioskodawców: Dlaczego po raz kolejny mamy rozmywanie tematu? Związki kresowe, różne stowarzyszenia od wielu lat walczą, żeby tę sprawę nazwać po imieniu: ludobójstwem. Tutaj mamy po raz kolejny jakąś próbę rozmydlenia tematu, żeby to był jednak dzień rzezi wołyńskiej. To jest termin, który ogranicza to, co się stało, nie włącza terenów Małopolskiej Wschodniej. A więc po raz kolejny mamy próbę… To jest uchwała upamiętniająca ludobójstwo. Mamy tutaj wiele akapitów, które się odwołują właśnie do krzywdy Ukraińców. Niestety ta uchwała nie wygląda tak, jak w zasadzie powinna, a wyrażenie: rzeź wołyńska, mimo że się przyjęło, to nie jest adekwatne, dzień 11 lipca nie powinien być nazwany w ten sposób, jak tutaj wnioskodawcy proponują. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję.
Głos ma poseł Marcin Święcicki, klub Platforma Obywatelska.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie 463

Poseł Marcin Święcicki:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! W tej poprawce proponuje się, żeby dzień upamiętniający ofiary tragedii ludobójstwa na Wołyniu nazwać Dniem Pamięci Ofiar Rzezi Wołyńskiej. W całej uchwale kilkakrotnie mówimy o ludobójstwie, również nasi prokuratorzy z IPN-u stosują kwalifikację ludobójstwa w śledztwach, które w tej sprawie prowadzą. Natomiast sam dzień upamiętniający ofiary wydarzeń na Wołyniu proponujemy nazwać w tej poprawce Dniem Pamięci Ofiar Rzezi Wołyńskiej. Jest to nazwa tradycyjnie stosowana na te potworności, które tam miały miejsce, i od dawna przez kresowiaków również ta nazwa była stosowana. W niczym to nie zmniejsza możliwości stosowania terminu „ludobójstwo” w innych rzeczach.
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Skutek prawny jest inny.)
Natomiast mam pytanie do pana wnioskodawcy, czy wprowadzenie terminu „ludobójstwo” do nazwy tego dnia, tak jak państwo pierwotnie (Dzwonek) żeście proponowali, nie utrudni nam realizacji wielu innych rzeczy, o które wnioskujemy w tej uchwale, mianowicie ekshumacji ofiar, ich właściwego pochówku, upamiętnienia tablicami ofiar w tych wszystkich miejscowościach, gdzie one są nieupamiętnione, czy nie utrudni nam to przeprowadzenia…
(Poseł Marek Jakubiak: Tam ludzi mordowali, nie zwierzęta.)
…w Radzie Najwyższej Ukrainy tych postulatów, o które Polska od roku zabiega – żeby znieść karalność krytyki UPA i żeby nie robić bohaterami narodowymi Ukrainy osób, które mają masowe zbrodnie na ludności cywilnej…
(Poseł Marek Jakubiak: Dobra, zejdź już. Koniec czasu.)
…na sumieniu.
(Głos z sali: Koniec czasu.)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Marcin Święcicki:
Otóż uważam, że to może nam utrudnić osiągnięcie innych celów związanych z tą uchwałą…
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Marcin Święcicki:
…i utrudnić pojednanie polsko-ukraińskie, które ma miejsce.
Marszałek:
Dziękuję.
Poseł Marcin Święcicki:
Czy nie lepiej nazwać tego tradycyjnym historycznym terminem…
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Marcin Święcicki:
…rzezi wołyńskiej?
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Nie, bo to nie była rzeź, tylko ludobójstwo.)
Marszałek:
Pytanie zgłasza poseł Jerzy Meysztowicz, klub Nowoczesna.
Poseł Jerzy Meysztowicz:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Jako przedstawiciel klubu, który zgłosił tę poprawkę, chciałem powiedzieć, że absolutnie naszą intencją nie było rozmydlenie wymowy tej uchwały. W tej uchwale są zawarte wszystkie rzeczy, na które oczekiwały związki kresowian, sformułowanie „ludobójstwo” pojawia się zarówno w tytule, jak i w treści uchwały. Myśmy, zgłaszając tę poprawkę, myśleli raczej o tym, że utarła się już historycznie ta nazwa: rzeź wołyńska, i pomimo że rzeczywiście ona ogranicza zasięg terytorium…
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Skutki prawne, panie.)
…na którym dochodziło do tych strasznych rzeczy, to w potocznym rozumieniu obejmowała praktycznie wszystkie te działania i śmierć Polaków z rąk nacjonalistów ukraińskich. Uważam, że coroczne przypominanie o tym i pamięć o tych ofiarach są istotne, ale tak jak powiedziałem w komisji – niech ta pamięć zostanie już w naszych sercach, niech to zostanie (Dzwonek) w naszej pamięci, ale nie musi być w kalendarzu. Dziękuję bardzo.
Marszałek:
Proszę bardzo. (Gwar na sali)
(Głos z sali: Co? Skandal!)
Próbowałem zorientować się, proszę państwa, kto jest wnioskodawcą i kto sprawozdawcą. Jest ta sama osoba – poseł Michał Dworczyk. Dlatego…
(Poseł Ewa Kopacz: Ale co z tego wynika?)
Bo chodziło o… Pytanie pana posła było do wnioskodawców projektu uchwały, nie projektu poprawki.
(Głos z sali: Nie, do poprawki.)
(Poseł Ewa Kopacz: No to niech odpowie wnioskodawca.)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie 464

Zaraz to rozstrzygniemy.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 3. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 442 posłów. Za głosowało 156, przeciw – 279, wstrzymało się – 7.
Sejm poprawkę odrzucił.
W 4. poprawce do zdania pierwszego w akapicie siódmym projektu uchwały wnioskodawcy proponują skreślić wyraz „bratobójczych”.
Komisje wnoszą o odrzucenie tej poprawki.
Pytania zgłaszają panowie posłowie.
Pan poseł Józef Brynkas, klub Kukiz’15.
(Poseł Józef Brynkus: Brynkus.)
Brynkus, przepraszam.
Poseł Józef Brynkus:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Ja rozumiem, że panu posłowi Święcickiemu czas się zatrzymał i dla niego Rada Najwyższa Ukrainy to tak samo jak Rada Najwyższa Związku Sowieckiego. (Oklaski) Natomiast zastanawiam się nad jedną rzeczą, proszę państwa – dlaczego państwo chcecie wprowadzić do tej uchwały termin „bratobójstwo. Proszę państwa, to jest zrównanie kata z ofiarą. To jest moment kluczowy (Oklaski) w tej uchwale, uniemożliwiający przyjęcie jej przez aklamację. To jest uchwała w ogóle słaba, ale to jest passus, który uniemożliwia przyjęcie jej przez aklamację. Proszę państwa, to jest tak jak mówiłem: Czy to jest braterstwo, że ktoś przybija dziecko do stołu, że je nabija na pal? Nie możemy mówić o akcji odwetowej Armii Krajowej czy samoobrony kresowej, porównując to z działalnością upowców czy banderowców. To tak jakby porównywać działalność… To nie może być tak, że po prostu wskazujemy (Dzwonek), że ginęli ludzie. Tak samo ginęli ludzie w trakcie bombardowania Drezna.
Jeżeli państwo chcecie być przyzwoici – i tu zwracam się do wszystkich państwa – to poprzyjcie naszą poprawkę.
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Józef Brynkus:
Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję.
Głos ma poseł Piotr Zgorzelski, klub Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Poseł Piotr Zgorzelski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Najbardziej adekwatną i odpowiednią datą do podejmowania tej uchwały był dzień 11 lipca. I wszyscy byliśmy gotowi, żeby przystąpić do pracy, ale niestety prace te zostały przerwane z przyczyn, o które pytałem publicznie pana marszałka i do dzisiaj nie uzyskałem odpowiedzi. Jednakże dobrze, że chociaż dzisiaj możemy tę uchwałę podjąć, a z punktu widzenia Klubu Parlamentarnego Polskiego Stronnictwa Ludowego zawiera ona bardzo ważne i – z naszego punktu widzenia – istotne elementy. Pierwszy to taki, że ustanawia się dzień 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa, drugi to taki, że nazywa się sprawy po imieniu, że było to ludobójstwo, i trzeci to taki, że w wyniku tego ludobójstwa zginęło ponad 100 tys. naszych rodaków, obywateli, głównie chłopów. Za przyjęcie i poparcie tej poprawki Polskiego Stronnictwa Ludowego chciałem bardzo serdecznie podziękować wszystkim klubom z wyjątkiem klubu Platformy, która, kierując się, nie wiem, czy to (Dzwonek) uprzedzeniami klasowymi, czy szczególnym rodzajem nadwrażliwości…
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Piotr Zgorzelski:
…uznała, że to nie jest prawda. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Proszę państwa, przypominam, że zgłaszamy pytania do 4. poprawki, która mówi o wyrazie „bratobójczych”. Tak że pańska wypowiedź ani nie była pytaniem, ani nie miała związku z 4. poprawką.
(Poseł Piotr Zgorzelski: To może pan odpowie na moje pytanie?)
Głos ma poseł Dariusz Piontkowski, klub Prawo i Sprawiedliwość.
Poseł Dariusz Piontkowski:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Ten projekt uchwały powstawał dosyć długo. Czeka
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek465
liśmy na to bardzo, bardzo długo, wiele lat. Każde słowo użyte w tym projekcie uchwały jest istotne. Są tu odniesienia do wspólnych losów Polaków i Ukraińców, o strasznych wydarzeniach, ale czasami jedno słowo może bardzo istotnie zmienić treść uchwały. I mamy do czynienia właśnie z takim momentem, kiedy użycie określenia „walk bratobójczych” może wypaczyć sens tego, o czym rozmawiamy. Bo dziś rozmawiamy tak naprawdę o wyraźnie zorganizowanej akcji ukraińskich nacjonalistów, którzy mordowali mieszkających tam ludzi. (Oklaski)
(Głosy z sali: Brawo!)
Użycie określenia „bratobójcze” będzie oznaczało, że tak naprawdę zrównujemy tych, którzy mordowali z rozmysłem, z tymi, którzy próbowali się bronić, czasami również w okrutny sposób.
(Poseł Anita Czerwińska: Dokładnie tak.)
Można by, idąc tym tropem, użyć określenia „bratobójcze” np. dla działań piątej kolumny przeciwko polskim (Dzwonek) żołnierzom we wrześniu 1939 r.
(Poseł Marek Jakubiak: Tak jest. Brawo!)
Albo można by próbować nazwać bratobójczymi wystąpienia bojówek komunistycznych przeciwko polskim żołnierzom we wrześniu na wschodzie kraju.
(Poseł Rafał Grupiński: Co mówi słownik języka polskiego o sąsiadach?)
(Poseł Marek Jakubiak: Powstanie warszawskie też bratobójcze.)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Dariusz Piontkowski:
Dlatego warto zastanowić się nad wykreśleniem tego słowa. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Głos ma poseł Ireneusz Zyska, koło Wolni i Solidarni.
(Głos z sali: Nie ma.)
Nie ma.
Głos ma poseł Marian Zembala, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Marian Zembala:
Panie Marszałku! Pani Premier! Chciałbym powiedzieć nie jako polityk, ale jako lekarz, i przypomnieć słowa, cytuję: w tym jak najbardziej chrześcijańskim, ale i bardzo ludzkim duchu wyciągamy do was, siedzących tu na ławach kończącego się soboru, nasze ręce oraz udzielamy wybaczenia i prosimy o nie. To są słowa biskupów niemieckich…
(Poseł Marek Jakubiak: Polskich. Brawo!)
…biskupów polskich do biskupów niemieckich z 1965 r., które dzięki dobroci, wyobraźni zaowocowały tym, co się dzieje. I chcę prosić wszystkich państwa, kiedy za kilka dni będziemy słyszeć z ust największego autorytetu współczesnego świata pojęcie miłości bliźniego, żeby głębiej dotarło to do nas. To nie jest przyjazd okazjonalny, to przyjazd z przesłaniem. (Dzwonek) I to chciałem powiedzieć, i o to chciałem prosić. (Oklaski)
(Poseł Marek Jakubiak: Dobrze, dobrze.)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Proszę bardzo, poseł Zyska, koło Wolni i Solidarni.
Poseł Ireneusz Zyska:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pani Premier! Polska musiała czekać aż 73 lata, żeby nazwać tę okrutną zbrodnię zbrodnią ludobójstwa. I relatywizowanie tego dzisiaj poprzez wpisanie do uzasadnienia uchwały słowa „bratobójczych” jest absolutnie nieuzasadnione. (Oklaski)
Zgadzam się ze słowem szanownego kolegi posła z Prawa i Sprawiedliwości, że porównywanie tych akcji, gdzie mieliśmy zorganizowaną akcję, chociażby 11 lipca 1943 r. – 99 miejscowości w ciągu jednego dnia zostało napadniętych i w okrutny sposób zostały dokonane zbrodnie, m.in. w kościołach, na mszach św., nie uszanowano nawet tego. Odwetowe akcje były, można powiedzieć, w ramach jakiejś reakcji, w ramach…
(Głos z sali: Poczucia krzywdy.)
…poczucia krzywdy.
(Poseł Paweł Kukiz: Obrony.)
Tego nie można porównywać, tak że proszę bardzo klub Prawa i Sprawiedliwości (Dzwonek) o przyjęcie tej poprawki. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 4. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 440 posłów. Za głosowało 289, przeciw – 143, wstrzymało się 8 posłów.
Stwierdzam, że Sejm poprawkę przyjął. (Oklaski)
(Głos z sali: Brawo!)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Dariusz Piontkowski466

Przystępujemy do głosowania nad całością projektu uchwały.
Z pytaniami zgłaszają się posłowie.
Poseł Wojciech Bakun, klub Kukiz 15.
Poseł Wojciech Bakun:
Szanowni Państwo! To jest wielki dzień z jednej strony. Nie jest to pełnia tego, co chcieliśmy osiągnąć, składając już w marcu projekt ustawy ustanawiający 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa. Mamy uchwałę, a ustawa będzie procedowana tuż po dzisiejszych głosowaniach. Uchwały zostały zgłoszone 2 tygodnie temu. To pokazuje, jak szybko można przeprocedować i jak zamykane były usta tym, którzy od początku mówili o potrzebie uchwalenia tego zapisu o ludobójstwie.
Chciałem jednocześnie podziękować za ostatnie głosowanie wszystkim państwu, którzy przychylili się do tego i podzielają zdanie, że walki na Wołyniu nie były walkami bratobójczymi, a były zwyczajnym ludobójstwem. (Oklaski) Dziękuję państwu bardzo.
Marszałek:
Proszę.
Przypominam, że jesteśmy w trakcie zadawania pytań, a nie wygłaszania oświadczeń.
Głos ma poseł Robert Winnicki, poseł niezrzeszony.
(Poseł Rafał Grupiński: O Jezu...)
Poseł Robert Winnicki:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja również dziękuję za wycofanie się z tego fatalnego zapisu o bratobójstwie, kiedy mieliśmy do czynienia z jednoznacznym ludobójstwem.
Chciałem powiedzieć, że co najmniej jeszcze jedna rzecz jest w tej uchwale nieprawdziwa, niestety jest to w tytule, to znaczy zakres czasowy: 1943–1945. To nie jest prawda, że ludobójstwo, że mordy, że rzezie odbywały się tylko w tym okresie, bo rozpoczęły się już w 1939 r., już wtedy polskie wojsko było atakowane. Skończyły się w 1947 r., dopiero w 1947 r. akcją „Wisła”, którą niestety polski Sejm potępił.
(Poseł Rafał Grupiński: Co niestety? W głowię się puknij.)
Bardzo źle się stało, że polski Sejm potępił akcję „Wisła”, bo niezależnie od tego, że była ona wykonywana przez władze komunistyczne, to uchroniła kresy południowo-wschodnie, już w powojennych granicach, od kontynuowania rzezi i czystek.
Wysoki Sejmie! Środowiska kresowe są wdzięczne za to, że wreszcie po 27 latach hańby (Dzwonek) ludobójstwo…
(Poseł Ewa Kopacz: Nie, kończ.)
…zostało nazwane ludobójstwem. (Oklaski)
(Poseł Rafał Grupiński: Wstyd!)
Marszałek:
Głos ma poseł Krzysztof Mieszkowski, klub Nowoczesna.
(Głosy z sali: Ooo…)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Siadaj, siadaj!)
(Poseł Andżelika Możdżanowska: Nie nauczyliście się jeszcze kultury?)
Poseł Krzysztof Mieszkowski:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Moje wystąpienie będzie dla państwa bardzo trudne, z pewnością nie do zaakceptowania. (Wesołość na sali, oklaski) Wypowiadam się jako człowiek kultury. (Wesołość na sali)
(Głos z sali: Z maturą.)
(Poseł Ewa Kopacz: Cisza!)
…jako człowiek teatru. Proszę o uwagę. (Wesołość na sali)
Pytanie jest podstawowe: Czy chcemy doprowadzić…
(Poseł Ewa Kopacz: Panie marszałku, niech pan zechce zareagować.)
…do bałkanizacji stosunków polsko-ukraińskich? To nie my, politycy, powinniśmy rozstrzygać, czy to jest ludobójstwo, tylko Trybunał w Hadze. To jest kategoria prawnicza, przypominam państwu.
(Głos z sali: Masz wątpliwości czy nie?)
Im większe słowa, tym mniejsze znaczenie tragedii. Odwołajmy się do tradycji Jana Pawła II, do tradycji intelektualnej Czesława Miłosza, do tradycji intelektualnej Oksany Zabużko, ale przede wszystkim do tradycji intelektualnej Jerzego Giedroycia… (Dzwonek)
(Poseł Marek Jakubiak: Czas, czas już minął.)
…ale także Juliusza Słowackiego. Ta uchwała przyprawia nam gombrowiczowską formę, jest przejawem słabości nie siły. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję.
Głos ma poseł Władysław Kosiniak-Kamysz, klub Polskiego Stronnictwa Ludowego.
(Głos z sali: ZSL, ZSL.)
Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary (Oklaski) i to wołanie po wielu zakrętach naszej historii wreszcie dotarło do polskiego parlamentu, do polskiego Sejmu.
(Poseł Robert Telus: 8 lat.)
To jest historyczna chwila, kiedy możemy wspólnie… wspólnie przyjęliśmy przed chwilą poprawkę, wspólnie.
(Poseł Robert Telus: A gdzie byliście wcześniej?)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Marszałek467

Wspólnie możemy przyjąć dzisiaj uchwałę, możemy to zrobić przez aklamację. To byłby piękny gest wobec wszystkich środowisk. (Oklaski)
Chciałbym podziękować tym, którzy przez lata byli niezłomni…
(Poseł Krystyna Pawłowicz: 8 lat.)
…zachowali pamięć. Po pierwsze, wszystkim rodzinom, wszystkim rodzinom ofiar ludobójstwa na Wołyniu, które… (Oklaski, gwar na sali)
(Głos z sali: 8 lat.)
(Poseł Piotr Kaleta: Jak ci nie wstyd?)
Nie potraficie nawet w takiej chwili, pani poseł Pawłowicz (Gwar na sali, dzwonek), nawet w takiej chwili (Dzwonek) nie potrafi pani uszanować pamięci ofiar ludobójstwa.
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Panie pośle Kosiniak-Kamysz – 8 lat.)
(Poseł Piotr Kaleta: Gdybyś był honorowy, to teraz nie zabierałbyś głosu.)
To nie jest batalia polityczna. To jest pamięć historyczna. (Oklaski)
(Głos z sali: Brawo!)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz:
Chciałbym podziękować wszystkim środowiskom kresowian…
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz:
…które były niezłomne.
Marszałek:
Panie pośle, dziękuję bardzo.
Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz:
To jest dla nich wielka chwila, kiedy mogą usłyszeć, że polski Sejm przyjmuje uchwałę, w której jest mowa o ludobójstwie. Dziękuję bardzo.
(Poseł Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Nie potrafiliście tego zrobić wcześniej.)
Marszałek:
Proszę bardzo.
Głos ma poseł Stanisław Huskowski, poseł niezrzeszony.
Poseł Stanisław Huskowski:
Panie Marszałku! Szanowni Posłowie! Jesteśmy parlamentem i naszym zadaniem jest podejmowanie decyzji politycznych. Powinniśmy kierować się interesem i racją stanu Polski, Polaków. W moim przekonaniu ta uchwała idzie niepotrzebnie za daleko, chodzi oczywiście o to jedno sformułowanie.
(Poseł Dorota Arciszewska-Mielewczyk: Skandal! Siadaj!)
3 lata temu podejmowaliśmy uchwałę, w której użyliśmy sformułowania: zbrodnia o charakterze ludobójstwa, a dzisiaj zastępujemy to ludobójstwem.
Nawiązując do gestu, o którym mówił Jacek Protasiewicz, prezydenta Poroszenki, uklęknięcia przed pomnikiem ofiar band OUN-UPA, chciałbym zapytać sprawozdawcę tej uchwały, czy komisja brała pod uwagę fakt, że kancelaria prezydenta Poroszenki przesłała w ostatnim czasie do Rady Najwyższej Ukrainy (Dzwonek) projekt dwóch istotnych zmian, poprawek. Jedna dotyczy depenalizacji krytyki zbrodni UPA w tej nieszczęsnej uchwale ukraińskiego parlamentu, a druga zakazywałaby nadawania odznaczenia Bohatera Ukrainy tym, którzy brali udział w zbrodniach ludobójstwa. Dziękuję. (Oklaski)
Marszałek:
Panie pośle, dziękuję bardzo.
O głos prosi sprawozdawca komisji poseł Michał Dworczyk.
Poseł Michał Dworczyk:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Nie chcę wchodzić w polemikę z wszystkimi głosami, które były tutaj przytaczane, nie chcę też brać udziału w licytacji, kto był pierwszy. Prawo i Sprawiedliwość 10 lutego złożyło jakiś projekt. Zostawmy to wszystko – kto, co, kiedy składał i kiedy postulował. Najważniejsze jest jedno. Najważniejsze jest to, że dzisiaj naprawdę mamy historyczny moment. Za chwilę, w co głęboko wierzę, przyjmiemy bardzo ważną uchwałę. Wypada podziękować wszystkim, którzy się do tego przyczynili, ze wszystkich klubów, dlatego że w tej dyskusji, która była długa, trudna, brało udział bardzo wiele osób. Wierzę, że jeśli nie wszyscy, to niemal wszyscy kierowali się dobrymi intencjami i chęcią wypracowania najlepszego rozwiązania. Za to bardzo chciałbym wszystkim podziękować.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Władysław Kosiniak-Kamysz468

Przyjmiemy ważną uchwałę – uchwałę, dzięki której przynajmniej częściowo uda nam się nadrobić stracone ostatnie dwadzieścia kilka lat, podczas których państwo polskie nie potrafiło we właściwy sposób oddać hołdu Polakom i obywatelom polskim innych narodowości pomordowanym na Wołyniu i Kresach Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. Dzisiaj oddamy im cześć i ustanowimy święto, Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej.
Wysoka Izbo! W czasie II wojny światowej najbardziej dramatyczne spustoszenia uczyniły dwa największe totalitaryzmy XX w., czyli niemiecki faszyzm i sowiecki komunizm, ale Polacy mieszkający wówczas na Kresach padli ofiarą również innej, szczególnie okrutnej zbrodni: zbrodni ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów. Było to szczególnie bolesne doświadczenie, bo sprawcami tej zbrodni nie byli jacyś obcy, ale sąsiedzi, którzy zamieszkiwali z nami pod tym samym niebem od wieków. Apogeum tych dramatycznych wydarzeń, które rozpoczęły się w 1939 r. i trwały do 1947 r., miało miejsce w latach 1943–1945. To właśnie zbrodnie z tego czasu są zgodnie określane przez wszystkich polskich historyków i prokuratorów mianem ludobójstwa. Są one zakwalifikowane jako ludobójstwo, a więc świadoma, zaplanowana akcja, mająca na celu wyniszczenie konkretnej grupy narodowej, w tym wypadku Polaków.
Tym osobom, które wbrew opiniom historyków i prokuratorów miałyby wątpliwości co do charakteru tych dramatycznych wydarzeń, ulegając kłamliwej narracji mówiącej o jakiejś wojnie polsko-ukraińskiej, o rzekomym oddolnym zrywie prostej ludności ukraińskiej, warto przytoczyć słowa jednego z ideologów ukraińskich Mychajła Kołodzińskiego, członka najwyższych władz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów. On już w II połowie lat 30. XX w. w dokumencie ukraińskiej doktryny wojskowej pisał wprost o działaniach, które powinny być wymierzone w ludność polską. Pisał tak: Polski element, który będzie stawiał czynny opór, musi ulec w walce, a resztę trzeba sterroryzować i zmusić do ucieczki za Wisłę, bo nie można dopuścić do tego, aby po zwycięstwie polski element mógł tutaj żyć obok Ukraińców. Trzeba pamiętać, iż im więcej polskiego elementu zginie podczas powstania, tym łatwiejsza będzie budowa ukraińskiego państwa. I dalej: Wobec wrogiego elementu należy wykazać się takim okrucieństwem w czasie powstania, aby jeszcze 10. pokolenie bało się choćby popatrzeć w stronę Ukrainy. Niestety takich tekstów można przytoczyć o wiele więcej.
Przyjmując tę uchwałę, trzeba sobie zadać pytania. Po pierwsze, czy potrzebne nam jest święto, Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa, i po wtóre, czy nie wykażemy się brakiem wrażliwości, czy nie zrobimy krzywdy naszym sąsiadom Ukraińcom walczącym z rosyjską agresją na wschodzie kraju? Te pytania dzisiaj wybrzmiały też tu, na sali. Wbrew pozorom odpowiedź na oba te pytania nie jest bardzo trudna. 11 lipca to rocznica krwawej niedzieli, czyli 11 lipca 1943 r., kiedy nastąpiło prawdziwe apogeum rzezi. Blisko 100 polskich wsi tego dnia zostało zaatakowanych przez nacjonalistów ukraińskich, zginęło kilka tysięcy osób. Tym pomordowanym pamięć po prostu się należy, tak najzwyczajniej w świecie, po ludzku. (Oklaski) Tak jak kilka lat temu Sejm ustanowił inne święto, Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych, tak dzisiaj mamy szansę oddać hołd ofiarom Wołynia i Kresów Południowo-Wschodnich. Przywracamy pomordowanych i tamte dramatyczne wydarzenia naszej narodowej pamięci nie po to, aby nosić w sercach nienawiść, ale po to, aby taki dramat nigdy się już nie powtórzył. Tak właśnie papież Franciszek uzasadniał konieczność otwartego mówienia o zbrodni ludobójstwa podczas swojej ostatniej, niedawnej pielgrzymki do Armenii. Trzeba o tym mówić, żeby to się nigdy nie powtórzyło. (Oklaski)
Drugie pytanie, Wysoka Izbo. Czy nie wykazujemy się zbyt małą wrażliwością? Czy nie zrobimy krzywdy naszym sąsiadom Ukraińcom walczącym z agresją rosyjską na wschodzie kraju? Czy nie wspieramy naszymi działaniami propagandy rosyjskiej? Wysoka Izbo, od pierwszych dni rewolucji godności Polska wspiera Ukrainę, która broni się przed rosyjską agresją. Robimy to jako Polska zarówno na poziomie dyplomatycznym, jak i materialnie i finansowo, ale wspieranie naszego sąsiada w walce o niepodległość nie wyklucza dialogu, a wręcz dodatkowo potęguje konieczność jego prowadzenia. Dialog zaś musi być oparty na prawdzie. Wspieranie Ukrainy w żadnym razie nie oznacza zgody na gloryfikację morderców i oddziałów odpowiedzialnych za przeprowadzenie, dokonanie ludobójstwa. (Oklaski) Nie oznacza milczenia w sytuacji, kiedy kalana jest pamięć polskich ofiar, a dzisiaj taki proces niestety ma miejsce.
Grupa ideologów ukraińskich próbuje budować nowoczesną ukraińską tożsamość narodową w oparciu o etos Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii. Kolejne ulice i place otrzymują imiona dowódców tych organizacji – dowódców bezpośrednio odpowiedzialnych za zbrodnie dokonane na Polakach. Jak możemy w tej sprawie milczeć? Jest to przecież niedopuszczalne zarówno ze wzglądów etycznych – nie można przecież akceptować gloryfikacji morderców – jak również ze względów pragmatycznych, bo na kłamstwie, manipulacji i gloryfikacji zła niczego dobrego długofalowo nie zbudujemy.
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ukraina jest dzisiaj krajem suwerennym. Przypomnijmy, że w grudniu 1991 r. to Polska jako pierwsze państwo uznała jej niepodległość. Nikt nie ma prawa ingerować w ukraińską politykę ani wewnętrzną, ani zewnętrzną. Ale jako polscy politycy, jako sąsiedzi, którym zależy na dobrej współpracy z Ukrainą, mamy nie
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Michał Dworczyk469

tylko prawo, ale i obowiązek mówić Ukraińcom o konsekwencjach prowadzenia takiej polityki historycznej. O tym, że jeżeli nic się nie zmieni, to za kilka lat może wyrosnąć między naszymi narodami mur niezrozumienia i niechęci. A to byłoby fatalne, ponieważ dobra współpraca polsko-ukraińska jest nadzieją na bezpieczeństwo obu naszych krajów oraz partnerskie traktowanie nas przez sąsiadów zarówno ze Wschodu, jak i z Zachodu.
W tym miejscu, już na zakończenie, trzeba rozwiać jeszcze jeden, bardzo istotny mit, jakoby przyjęcie tej uchwały było wymierzone w naród ukraiński. Wysoka Izbo, nic bardziej fałszywego. Polska nie stosowała, nie stosuje i nigdy nie będzie stosować zbiorowej odpowiedzialności. (Oklaski) Ta uchwała wskazuje na morderców, osoby i organizacje, odpowiedzialnych za ludobójstwo – na ukraińskich nacjonalistów i ich zbrodniczą ideologię: teorię ukraińskiego integralnego nacjonalizmu, który obok faszyzmu i komunizmu był jednym z nieszczęść XX w. To nie naród ukraiński dopuszczał się okrutnych zbrodni, dopuszczało się ich kilkadziesiąt tysięcy konkretnych osób działających m.in. w OUN, UPA i SS Galizien. A w tamtym czasie – i o tym trzeba pamiętać, mówimy o tym w naszej uchwale – na tamtych terenach żyło kilka milionów Ukraińców, którzy nie uczestniczyli w żaden sposób w tych zbrodniach, a wielu z nich ratowało życie polskim sąsiadom. (Oklaski)
Wysoka Izbo! W 2007 r. IPN wydał „Kresową księgę sprawiedliwych…”, w której znajduje się lista setek Ukraińców, którzy, narażając swoje życie, a czasem i w konsekwencji tracąc je, ratowali swoich polskich sąsiadów przed nacjonalistami z OUN i UPA, którzy wykazali się w tych strasznych czasach człowieczeństwem i przyzwoitością. To im w tej uchwale dziękujemy, to o ich odznaczenie apelujemy dziś do prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. (Oklaski)
I to dzisiaj przed ukraińską klasą polityczną stoi wybór: czy za wzór dla młodego pokolenia Ukraińców stawiani będą bandyci i zbrodniarze, czy też Sprawiedliwi, którzy w tych strasznych czasach dali dowód człowieczeństwa i chrześcijańskiego miłosierdzia, ratując swoich sąsiadów.
Apelujemy do was, nasi ukraińscy przyjaciele: Nie dajcie się zmanipulować. Nie pozwólcie uwikłać całego narodu w odpowiedzialność za zbrodnie grupy owładniętych zbrodniczą ideologią nacjonalistów. Powtórzmy to wyraźnie: uchwała wskazuje morderców spod znaku OUN i UPA, a absolutnie nie jest wymierzona w naród ukraiński. Warto tutaj przypomnieć słowa Józefa Mickiewicza: Nie ma złych narodów, są tylko złe ideologie.
(Poseł Andrzej Halicki: Mackiewicza.)
Józefa Mackiewicza, przepraszam.
I właśnie taką ideologią był integralny nacjonalizm ukraiński Dmytra Doncowa, który realizowali Stepan Bandera i Roman Szuchewycz.
Wysoka Izbo! Wierzę, że dokument, który przyjmujemy, poza oddaniem hołdu pomordowanym, wzbudzi refleksję zarówno w Polsce, jak i na Ukrainie. Wierzę, że ten bolesny dialog, który dziś prowadzimy, doprowadzi nas do rzeczywistego, a nie wyłącznie deklaratywnego pojednania. Wierzę, że doczekamy czasów, kiedy każdy zamordowany cywil, niezależnie od narodowości i wyznawanej religii, doczeka się krzyża upamiętniającego jego miejsce spoczynku lub śmierci, niezależnie od obecnego przebiegu granic, czy to będzie w Polsce czy na Ukrainie. Ten szacunek dla zmarłych jest naszym chrześcijańskim obowiązkiem, a jednocześnie jednym z fundamentów naszej europejskiej cywilizacji.
Pozwólcie, że odczytam tekst uchwały.
(Zebrani wstają)
„Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1943–1945
Ziemie dawnych wschodnich województw Rzeczypospolitej szczególnie mocno zostały doświadczone w czasie II wojny światowej. Na tych terenach ścierały się dwa największe totalitaryzmy XX wieku: III Rzesza Niemiecka i komunistyczny Związek Sowiecki. Działania niemieckich i sowieckich okupantów stwarzały sprzyjające warunki do budzenia się nienawiści na tle narodowościowym i religijnym, a podejmowane próby osiągnięcia porozumienia przez przedstawicieli Polskiego Państwa Podziemnego z ukraińskimi organizacjami nie przyniosły rezultatu.
W lipcu 2016 roku przypada 73. rocznica apogeum zbrodni, której dokonały na ludności cywilnej Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej Polskiej działające na tamtych terenach oddziały Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, Ukraińskiej Powstańczej Armii, a także dywizji SS Galizien oraz inne ukraińskie formacje współpracujące z Niemcami. W wyniku popełnionego w latach 1943–1945 ludobójstwa zamordowanych zostało ponad sto tysięcy obywateli II Rzeczypospolitej Polskiej, głównie chłopów. Ich dokładna liczba do dziś nie jest znana, a wielu z nich wciąż nie doczekało się godnego pochówku i upamiętnienia. Wśród zamordowanych obok Polaków byli także Żydzi, Ormianie, Czesi, przedstawiciele innych mniejszości narodowych, a także Ukraińcy, którzy stanęli po stronie ofiar. Przypominając tę zbrodnię ukraińskich nacjonalistów, nie można ani przemilczeć ani relatywizować polskich akcji odwetowych na ukraińskie wioski, w wyniku których także ginęła ludność cywilna. Te wszystkie tragiczne wydarzenia powinny być przywrócone pamięci współczesnych pokoleń.
Ofiary zbrodni popełnionych w latach 40. przez ukraińskich nacjonalistów do tej pory nie zostały w sposób należyty upamiętnione, a masowe mordy nie zostały nazwane zgodnie z prawdą historyczną mianem ludobójstwa.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Michał Dworczyk470

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd wszystkim obywatelom II Rzeczypospolitej Polskiej bestialsko zamordowanym przez ukraińskich nacjonalistów.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża najwyższe uznanie dla żołnierzy Armii Krajowej, Samoobrony Kresowej, Batalionów Chłopskich, którzy podjęli heroiczną walkę w obronie zagrożonej atakami ludności cywilnej, oraz apeluje do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o uhonorowanie tych osób odznaczeniami państwowymi.
Dlatego Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanawia 11 lipca – rocznicę apogeum zbrodni – Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej.
Sejm wzywa do ustalenia miejsc zbrodni i ich oznaczenia, zapewnienia godnego pochówku wszystkim odnalezionym ofiarom, oddania należnej czci i szacunku niewinnie zamęczonym i pomordowanym, sporządzenia pełnej listy ofiar. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej apeluje o kontynuację dzieła pojednania i dialogu, rozpoczętego przez przywódców politycznych i duchowych, wspieranie współpracy historyków, w tym rozszerzenie dostępu do archiwów państwowych, wzmocnienie współpracy władz Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy w najważniejszych dla przyszłości obu narodów sprawach.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża szacunek i wdzięczność Ukraińcom, którzy narażając własne życie, ratowali Polaków, oraz apeluje do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o uhonorowanie tych osób odznaczeniami państwowymi. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przypomina również postawę znacznej części ludności ukraińskiej, która odmawiała udziału w napadach na Polaków.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej składa podziękowania Kresowianom i ich potomkom oraz ludziom dobrej woli, którzy od dziesiątków lat domagają się prawdy, kierując się mottem »Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary«.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża solidarność z Ukrainą walczącą z zewnętrzną agresją o zachowanie integralności terytorialnej. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że jedynie pełna prawda o historii jest najlepszą drogą do pojednania oraz wzajemnego wybaczenia. Jak mówił w 2001 roku we Lwowie św. Jan Paweł II »Niech dzięki oczyszczeniu pamięci historycznej wszyscy gotowi będą stawiać wyżej to, co jednoczy, niż to, co dzieli, ażeby razem budować przyszłość opartą na wzajemnym szacunku, braterskiej współpracy i autentycznej solidarności«”.
Wysoka Izbo! Tak jak w 2005 r. przyjęliśmy przez aklamację uchwałę oddającą hołd ludobójstwu Ormian, tak dzisiaj apeluję do Wysokiej Izby o przyjęcie przez aklamację uchwały wołyńskiej. (Długotrwałe oklaski)
Marszałek:
Proszę państwa, czy jest sprzeciw, żebyśmy przyjęli uchwałę przez aklamację?
(Głos z sali: Nie ma sprzeciwu.)
Nie widzę sprzeciwu.
(Głosy z sali: Jest, jest.)
(Poseł Jerzy Meysztowicz: Panie marszałku, sprzeciw.)
Jest sprzeciw.
(Posłowie Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość: Hańba! Hańba!)
W związku z tym…
Nie, nie, panie pośle – mówię do pana Meysztowicza – proszę opuścić mównicę.
(Poseł Ireneusz Zyska: Z wnioskiem formalnym.)
Pan też. Proszę opuścić mównicę.
(Poseł Ireneusz Zyska: Z wnioskiem formalnym.)
Proszę opuścić mównicę.
Przystępujemy w takim razie do głosowania, ponieważ jest sprzeciw…
(Poseł Piotr Kaleta: Człowiek kultury.)
…a jest przyjęta poprawka, w związku z czym musimy głosować nad projektem uchwały z poprawką.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu uchwały.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu uchwały w brzmieniu z druku nr 723, wraz z przyjętą poprawką, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
(Poseł Robert Telus: Człowiek kultury.)
(Głos z sali: Hańba!)
Głosowało 442 posłów. Za głosowało 432 posłów, nikt nie głosował przeciw, wstrzymało się 10 posłów.
Stwierdzam, że Sejm podjął uchwałę w sprawie oddania hołdu ofiarom ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1943–1945. (Zebrani wstają, długotrwałe oklaski)
Dziękuję bardzo.
(Poseł Bogusław Sonik: Panie marszałku…)
Z wnioskiem formalnym zgłosił się poseł Ireneusz Zyska, koło Wolni i Solidarni.
Proszę bardzo.
Poseł Ireneusz Zyska:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mój wniosek miał dotyczyć zmiany sposobu głosowania przed tą uchwałą, którą przed chwilą Wysoka Izba podjęła, przyjęcia uchwały w trybie aklamacji, ale niestety z uwagi na haniebne zachowanie posłów Nowoczesnej musieliśmy tę uchwałę przegłosować większością głosów.
(Głos z sali: Platformy też.)
Dziękuję bardzo Sejmowi Rzeczypospolitej…
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 36. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Michał Dworczyk471

Marszałek:
Panie pośle, to nie jest wniosek formalny, tak że bardzo pana przepraszam i proszę nie nadużywać przepisów regulaminu.
Powracamy do rozpatrzenia punktu…
(Poseł Zbigniew Gryglas: Panie marszałku…)
Jeszcze z wnioskiem formalnym poseł Bogusław Sonik, klub Platforma Obywatelska.
Proszę bardzo.
Poseł Bogusław Sonik:
Panie Marszałku! W takich sytuacjach jak dzisiaj pyta pan, czy ktoś zgłaszał sprzeciw. Myślę, że taki sprzeciw powinien być wyrażony imiennie…
(Poseł Anita Czerwińska: Tak.)
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Tak jest.)
…żebyśmy po prostu wiedzieli, kto się sprzeciwia, żeby nie ograniczało się to tylko i wyłącznie do anonimowych krzyków na sali. To miał być i jest dzień wielkiego oddania hołdu ofiarom ludobójstwa popełnionego na Polakach i innych narodowościach, mniejszościach narodowych na Ukrainie. W związku z tym nie powinien być zakłócany, a jeżeli już, to chcielibyśmy wiedzieć, kto zgłasza ten sprzeciw. (Oklaski)
(Głos z sali: Poseł Meysztowicz.)
Marszałek:
Sprzeciw zgłosił poseł Jerzy Meysztowicz.
(Poseł Krystyna Pawłowicz: Mieszkowski też podniósł łapę.)
Poseł Zbigniew Gryglas z klubu Nowoczesna zgłasza wniosek formalny.
Poseł Zbigniew Gryglas:
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Mam wniosek formalny, apel, prośbę do Wysokiej Izby, byśmy minutą ciszy uczcili ofiary ludobójstwa, byśmy minutą ciszy uczcili ofiary rzezi wołyńskiej. (Poruszenie na sali, oklaski)
(Poseł Grzegorz Schetyna: To nie trzeba było się wstrzymywać.)
(Głosy z sali: Hipokryta!)
Marszałek:
Panie pośle, uchwała została przyjęta. Bardzo pana przepraszam, ale proszę nie nadużywać wniosków formalnych.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 25. porządku dziennego: Informacja prezesa Rady Ministrów na temat wyniku zakończonego w Wielkiej Brytanii referendum w sprawie dalszego członkostwa Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej.
Wobec propozycji przyjęcia przedstawionej informacji do wiadomości zgłoszono sprzeciw.
Pod głosowanie poddam wniosek o przyjęcie informacji.
Pytania zgłaszają państwo posłowie.
Pan poseł Robert Winnicki, poseł niezrzeszony.
(Poseł Robert Winnicki: Panie marszałku, nie w tym punkcie.)
Poseł Rafał Wójcikowski, klub Kukiz’15.
Poseł Rafał Wójcikowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Premier! Chciałbym zadać pytanie. W związku z tym, że Unia Europejska pogrąża się coraz bardziej w marazmie, PKB nie potrafi wzrosnąć więcej niż 1,5%, dług publiczny Unii Europejskiej, krajów Unii Europejskiej bije kolejne rekordy, demografia leży i kwiczy, tak jak to kiedyś powiedziałem, i jeśli sytuacja będzie się dalej pogarszać i Unia nie będzie potrafiła sobie poradzić z tymi problemami, a fala emigrantów, uchodźców, czy jak ich tam nazwać, będzie zalewać kraje Europy, to czy za kilka lat nie będzie takiej refleksji, aby zastanowić się, czy droga brytyjska nie była w tym przypadku drogą słuszną? Dziękuję.
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Rafał Trzaskowski, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Rafał Trzaskowski:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! To, co się stało w Wielkiej Brytanii, było pokłosiem przede wszystkim straszenia Unią Europejską i zrzucania na Unię Europejską odpowiedzialności za wszystkie swoje przewiny, za to, że nie było profesjonalizmu w postępowaniu wielu brytyjskich rządów. I ta atmosfera skutkowała właśnie taką decyzją brytyjskiego społeczeństwa, które zostało w dużej mierze wyprowadzone na manowce. Ja się boję, że w wielu aspektach to, co robi Prawo i Sprawiedliwość, niestety przypomina to, co robiły różne konserwatywne rządy w Wielkiej Brytanii.
Mam prośbę do pani premier i do rządu Prawa i Sprawiedliwości w kontekście tego, że większość Polaków popiera nasze członkostwo w Unii Europejskiej: Nie idźcie drogą Camerona, bo to się źle skończy, i w tej chwili nie kontestujcie integracji europejskiej. Trzeba wyciągnąć wnioski z tego, co się stało w Wielkiej Brytanii, ale to nie jest moment na kontestowanie Unii Europejskiej, tylko na konsolidację i na jasne mówienie o tym, że z członkostwa w Unii Europejskiej płyną dla Polski przede wszystkim korzyści. (Oklaski)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 25. porządku dziennego – głosowanie 472

Marszałek:
Dziękuję.
Głos ma poseł Marta Golbik, klub Nowoczesna.
Poseł Marta Golbik:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Ja chciałabym zadać pytanie do Prawa i Sprawiedliwości: Czy po wczorajszej debacie mogą nas państwo zapewnić, że w Polsce nie dojdzie do podobnej sytuacji jak w Wielkiej Brytanii?
(Poseł Piotr Kaleta: A jak dojdzie, to co?)
Bo wczoraj mieliśmy do czynienia z falą mowy antyeuropejskiej w państwa wykonaniu, niestety. A w imieniu Polaków, którzy są obecnie w niepewnej sytuacji, muszę powiedzieć raz jeszcze, że informacja pani premier o grupach i o konsultacjach bez żadnych konkretów na pewno ich nie uspokoi. Nie znamy szczegółów informacji rządu na temat planowanych działań, jakie działania zamierza podjąć, wiemy tylko, że jakieś zamierza podjąć. Nie wiemy, czy będzie to aktywna polityka, która ochroni Polaków. Ze słów ministra Waszczykowskiego wynika, że raczej będą to działania bierne, pasywne, i doprowadzimy do sytuacji, w której inne kraje, silnie zintegrowane, będą podejmowały kluczowe decyzje, a nam będą one tylko przekazywane. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Tylko zwracam pani poseł uwagę, że pytanie powinno być skierowane do przedstawiciela rządu, a nie do Prawa i Sprawiedliwości. Tak że proszę nie wprowadzać tutaj takiej formy zaczepek politycznych.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem informacji prezesa Rady Ministrów na temat wyniku zakończonego w Wielkiej Brytanii referendum w sprawie dalszego członkostwa Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 423 posłów. Za głosowało 257, przeciw – 165, 1 poseł wstrzymał się.
Stwierdzam, że Sejm informację przyjął.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 38. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo lotnicze.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 745-A.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Proszę panią poseł Marię Zubę o przedstawienie dodatkowego sprawozdania komisji.
Poseł Sprawozdawca Maria Zuba:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Premier! W dniu 21 lipca podczas plenarnego posiedzenia Sejmu i debaty na temat projektu ustawy o nowelizacji ustawy Prawo lotnicze, druk nr 745, wpłynęły cztery poprawki. Sejm zgodnie z art. 47 ust. 1 skierował ponownie projekt ustawy z druku nr 745 do Komisji Infrastruktury. Komisja Infrastruktury w dniu 21 lipca pracowała nad poprawkami. Trzy poprawki zostały przez komisję zaopiniowane negatywnie i wnioskuję w imieniu tej komisji o odrzucenie tych poprawek. Jedna poprawka, która dotyczyła spraw związanych ze zmianami składu Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych, która systematyzuje procedurę zmiany składu, została przyjęta przez komisję, pozytywnie zaopiniowana. Wnioskuję w imieniu Komisji Infrastruktury o przyjęcie tej poprawki i o przyjęcie całej ustawy.
Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję, pani poseł.
Nad poprawkami przedstawionymi przez komisję głosować będziemy w pierwszej kolejności.
W 1. poprawce wnioskodawcy proponują skreślić art. 17.
Z poprawką tą łączy się 3. poprawka polegająca na skreśleniu art. 2 projektu ustawy.
Nad tymi poprawkami głosować będziemy łącznie.
Komisja wnosi o ich odrzucenie.
Ich przyjęcie spowoduje bezprzedmiotowość poprawek 2. i 4.
Pytania zgłaszają panowie posłowie.
Pan poseł Mirosław Suchoń, klub Nowoczesna.
Poseł Mirosław Suchoń:
Dziękuję.
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! To jest kolejny przykład takiej ustawy kadrowej – ta część, o której mówię i którą chcemy usunąć naszymi poprawkami. I chciałem zapytać, czy prawdą jest, że mocą tych przepisów będą państwo mogli zwolnić de facto wszystkich członków komisji badania wypadków lotniczych. Czy prawdą jest, że te przepisy umożliwiają de facto grupowe zwolnienie wszystkich członków tej komisji? Czy prawdą jest, że bez względu na kwalifikacje mogą państwo zwolnić wszystkich członków i w ich miejsce zatrudnić swoich, którzy będą działali zgodnie z tym, co usłyszą telefonicznie od swojego politycznego mocodawcy? Dziękuję bardzo. (Oklaski)
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkty 25. i 38. porządku dziennego – głosowanie 473
Marszałek:
Proszę.
Głos ma poseł Cezary Grabarczyk, klub Platforma Obywatelska.
Poseł Cezary Grabarczyk:
Wysoka Izbo! Przystępujemy do głosowania nad ustawą, która została przygotowana przez posłów, przez klub Prawa i Sprawiedliwości. To ustawa, która przewiduje czystkę w Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych, czystkę, która ma doprowadzić do zwolnienia wszystkich członków tej komisji i jej przewodniczącego. Przewodniczącym Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych jest Maciej Lasek, człowiek wielkiego charakteru (Wesołość na sali), wielkiej uczciwości, wybitny fachowiec, znawca lotnictwa. Wy chcecie przeprowadzić czystkę, skracając kadencję przewodniczącego, łamiąc gwarancje niezawisłości, niezależności tej komisji, i chcecie obsadzić komisję swoimi.
(Poseł Piotr Kaleta: Czarek, nie czaruj!)
Pytam: Dlaczego chcecie się zemścić na Macieju Lasku? Za to, że mówi prawdę? (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem poprawek 1. i 3., zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 424 posłów. Za głosowało 170, przeciw – 254, nikt się nie wstrzymał.
Sejm poprawki odrzucił.
W 2. poprawce do art. 17 wnioskodawcy proponują skreślić pkt 1 w ust. 22.
Komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki.
Pytania zgłasza poseł Mirosław Suchoń, klub Nowoczesna.
Poseł Mirosław Suchoń:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Ta poprawka, którą zgłaszamy, usuwa pewien istotny element zawarty w tej ustawie. Chciałem zapytać, czy prawdą jest, że ten przepis, który chcemy usunąć, nakłada tak naprawdę kaganiec na członków komisji badania wypadków lotniczych. Czy prawdą jest, że ten przepis wprowadza cenzurę prewencyjną i że zgodnie z tym przepisem członkowie komisji nie będą mogli nigdy, zarówno podczas procedowania wypadku, jak i po zakończeniu, po opublikowaniu wniosków, o tych wnioskach mówić? Wczoraj rozmawialiśmy o tym w komisji. Jest jakaś obietnica ze strony Prawa i Sprawiedliwości, ale szanowni państwo, na dzisiaj ten przepis musi zniknąć. Nie godzi się, żeby w demokratycznym państwie przyjmować przepisy, które wprowadzają cenzurę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi.
W imieniu wnioskodawców zgłasza się do zabrania głosu poseł Zbigniew Dolata.
Poseł Zbigniew Dolata:
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Chciałbym odpowiedzieć na pytania dotyczące poprawek 1. i 3., zanim przejdę do poprawki 2., bo padły słowa, które są absolutnie nieadekwatne do tych zapisów, które zostały zaproponowane. Te słowa skierował pan minister Grabarczyk, który był ministrem infrastruktury. Te przepisy zostały zaczerpnięte wprost z ustawy o transporcie kolejowym, gdzie dotyczyły Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych, i tam też jest zapisana możliwość powoływania i odwoływania. To nie implikuje przecież tego, że będzie jakaś czystka w komisji. Panie ministrze, pan przez 8 lat jako wpływowy polityk partii, która wtedy rządziła, nie protestował…
(Poseł Piotr Kaleta: Teraz już nie.)
…że te zapisy powodują brak niezależności komisji badania wypadków kolejowych (Oklaski), a teraz pan rozrywa szaty. Nadając nowe brzmienie art. 17 w ustawie, wręcz zwiększyliśmy zakres niezależności, bo skreśliliśmy ust. 2, który precyzuje, bo do dzisiaj ta ustawa obowiązuje jeszcze, że komisja prowadzi badanie w imieniu ministra właściwego do spraw transportu. To zostało wykreślone. Jest wprost zapisane, że komisja jest niezależna w swoich badaniach. W ust. 17 i 21 jest stwierdzenie, że członkowie komisji i eksperci są niezależni, mają swobodę w ocenie dowodów i w pisaniu raportów, analiz, opinii, więc my zwiększamy zakres tej niezależności. Gdyby te poprawki zostały przyjęte, na szczęście nie zostały one przyjęte, nastąpiłoby ograniczenie niezależności komisji. To jest à propos poprawek 1. i 3.
Jeśli chodzi o poprawkę 2., o którą tutaj też pytano, to intencją wnioskodawców było doprowadzenie do takiej oto sytuacji, aby członkowie komisji przed zakończeniem badania nie wypowiadali się na temat danego zdarzenia lotniczego, czyli wypadku czy incydentu lotniczego. Ale rzeczywiście można by z tego zapisu, który został zaproponowany, wyciągnąć wniosek, że członkowie komisji w ogóle nie mogliby wypowiadać się na temat zdarzeń lotniczych. Na posiedzeniu komisji zadeklarowałem w imieniu wnioskodawców, że na etapie prac senackich zostanie to sprecyzowane tak, żeby oczywiście uczynić zadość
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkt 38. porządku dziennego – głosowanie 474

niezwykle ważnej misji komisji, jaką jest prewencja, jeśli chodzi o zdarzenia lotnicze. To jest rzecz istotna i to będzie poprawione w toku dalszych prac senackich. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Oczywiście na etapie prac senackich to Senat będzie decydował, a nie wnioskodawcy. Mamy tę świadomość.
(Poseł Zbigniew Dolata: Oczywiście.)
W trybie sprostowania poseł Cezary Grabarczyk.
Proszę bardzo.
Poseł Cezary Grabarczyk:
Dziękuję.
Wysoka Izbo! To będzie klasyczne sprostowanie. Pan poseł Dolata źle zrozumiał moją wypowiedź. Nie zarzucam Prawu i Sprawiedliwości, że chce przeprowadzić czystkę w Państwowej Komisji Badania Wypadków Kolejowych. Zarzucam wam, że chcecie przeprowadzić czystkę w Państwowej Komisji Badania Wypadków Lotniczych i że chcecie zwolnić wszystkich ekspertów, fachowców, którzy pracują w tej komisji, i jej niezłomnego przewodniczącego Macieja Laska. Dziękuję. (Wesołość na sali, oklaski)
(Poseł Ewa Kopacz: Brawo!)
Marszałek:
Proszę.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 2. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 427 posłów. Za głosowało 166, przeciw – 260, 1 poseł wstrzymał się.
Sejm poprawkę odrzucił.
W 4. poprawce wnioskodawcy proponują nowe brzmienie art. 2 projektu ustawy.
Komisja wnosi o przyjęcie tej poprawki.
Przystępujemy do głosowania.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem 4. poprawki, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 414 posłów. Za głosowało 270, przeciw – 10, 134 posłów wstrzymało się.
Sejm poprawkę przyjął.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
Pytanie zgłasza poseł Mirosław Suchoń, klub Nowoczesna.
Poseł Mirosław Suchoń:
Dziękuję bardzo.
Panie Marszałku! Pani Premier! Wysoka Izbo! Oczywiście nawet jeśli uwzględni się to, co szanowny pan poseł, przedstawiciel wnioskodawców był uprzejmy powiedzieć na temat zamierzeń dotyczących tej ustawy, nie zmienia to faktu, że ta ustawa jest taka, jaka jest. Oceniamy ją w taki sposób, który można scharakteryzować znanym starym polskim przysłowiem, czyli „diabeł w ornat się ubrał i na mszę ogonem dzwoni”. Z jednej strony ustawa zawiera pożyteczne przepisy, które mogą spowodować rozwój ruchu lotniczego, ale z drugiej strony, niestety, jest to klasyczna kadrówka, o której już mówiłem. Jest też ten zapis o cenzurze, który – jak uważamy – jednak nie powinien wyjść z tej Izby, dlatego zgłosiliśmy tę poprawkę. Oczywiście państwo zrobią tak, jak państwo uważają za stosowne, ale w tej sytuacji klub Nowoczesna nie może poprzeć tej ustawy. Tak jak mówiłem, nie możemy w Wysokiej Izbie głosować za przepisami, na podstawie których stosuje się cenzurę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Marszałek:
Dziękuję panu posłowi za to oświadczenie. Pytania nie dosłyszałem.
Przystępujemy do głosowania nad całością projektu ustawy.
Kto z pań i panów posłów jest za przyjęciem w całości projektu ustawy w brzmieniu z druku nr 745, wraz z przyjętą poprawką, zechce podnieść rękę i nacisnąć przycisk.
Kto jest przeciw?
Kto się wstrzymał?
Głosowało 443 posłów. Za głosowało 267, przeciw – 174, 2 posłów wstrzymało się.
Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy Prawo lotnicze.
Powracamy do rozpatrzenia punktu 39. porządku dziennego: Sprawozdanie Komisji Finansów Publicznych o rządowym projekcie ustawy o zasadach rozliczeń w podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.
Przystępujemy do trzeciego czytania.
Dodatkowe sprawozdanie komisji to druk nr 748-A.
Proszę pana posła Jerzego Gosiewskiego o przedstawienie tego dodatkowego sprawozdania.
23. posiedzenie Sejmu w dniu 22 lipca 2016 r.
Punkty 38. i 39. porządku dziennego – głosowanie
Poseł Zbigniew Dolata
(Ciąg dalszy nastąpi)