Marzenia zawsze gdzieś tam są,
świat nie potrafił ich zniszczyć.
Są one z pragnień, jak z dni jest rok,
i jest tam ktoś najbliższy.
I wtedy czujesz jak płynie krew,
jak sumieniami płynie....
To serca twego dziki śpiew,
paproci kwiat w gęstwinie.
Wtedy świat staje inny się,
znów czujesz jego piękno.
Tęsknota bliska robi się,
przestaje być udręką.
Widzisz jak malowany wóz,
kołami sięga nieba..
a uskrzydlona uczuć nic,
mówi mam wszystko i nic nie trzeba.
Wiec nie wyrzekaj nigdy się
swych marzeń co są piękne,
usłyszysz wtedy miłości pieśń,
nie zwykłych dni udrękę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz