Czasem smutną buzię ma.
Ale dla niej wiersz umieszczę,
Będzie śmiać się tak jak ja.
Co tam robi? Ano żyje.
Ma internet, może psa?
Ma znajomych, tak jak każdy,
No i mnie troszeczkę zna.

Piękne oczy także ma.
Dobre serce ma też jeszcze,
Pewne słowa polskie zna.
Gdy na Skypie słowem pieszczę,
Mówi, mówcie do mnie jeszcze
( Він говорить розмовляти мені ще.)
A ja gadam, jak to ja.
Kto to taki? To Gulnara,
Gdy ktoś spyta skąd ją znam?
Tego już nie powiem wierszem,
Bo nie ważne skąd ją znam.
Gulnar, Golnar pers.: گلنار, Golnār; kaz.: Гүлнәр, Gülnär;
kirg.: Гүлнар, Gülnar; tat.: Гөлнара, Gölnara
— imię żeńskie pochodzenia perskiego.
W przekładzie z perskiego oznacza „podobna do kwiatu”.
W dosłownym tłumaczeniu „Gülnar” to „kwiat granatowca"
4 komentarze:
Wojtku daje wiersz i serce :) Zawiedziona
No i nasz poeta kiedyś napisał :
Serc niewieścich nie zrywam,
Kwiatki im daruje, cóż jak któraś zechce
Więcej oferuje..
Z braku dalszych ofert, idę na rabaty,
Cóż mi pozostało..
Pielęgnować kwiaty.
A tu proszę jest serce niewieście i kwiat w jednym wydaniu. Powodzenia przyjacielu. I co Perska żona się szykuje? - Dorota :*
... a jak któraś zechce więcej oferuje... To zdanie też się liczy Dorotko.
Sarkazm ?
Prześlij komentarz