Ani, Stanowi Borysowi i Julce..

CZY JASKÓŁKA UWIĘZIONA?

Wiem, że w życiu różnie bywa,
No bo dziwny jest ten świat.
Czasem się w nim coś przeżywa,
Czasem funta kłaków wart.

Czy Jaskółka uwięziona,
No bo jakoś dziwnie brak.
Julka macha swym ogonem,
Z Anią tutaj coś nie tak.

A więc powiem moi mili,
Ja się z Wami zżyłem tak.
I brakuje mi w tej chwili,
Waszej trójki, słyszysz Stan?

        Od razu wyjaśniam , żeby nie było nieporozumień. Na Facebooku od Stana, w pewnym okresie czasu otrzymywałem trochę zdjęć, reportaży z wojaży zagranicznych. Wszędzie, lub prawie wszędzie była Ania, Stan i Julka.
Któreś ze zdjęć dla mnie było szczególne. Ania miała ręce tak ułożone, jak gotująca się do lotu jaskółka. To było piękne zdjęcie, takie pełne szczęścia i radości. Naprawdę te radosne miny pełne szczęścia.... Stan wiem, koncerty, menadżer, brak czasu.... Jednak choć od czasu do czasu pokażcie się tej fejsbukowej społeczności całą trójką. No "Jaskółka" oczywiście na pierwszym planie. Pozdrowienia dla Was.

Dziękuję

   Właśnie przed chwilą dotarła do mnie informacja, że mój blog miał już ponad 69 tysięcy odsłon. Dokładnie 69.008 razy został przez Państwo odwiedzony. Dużo to czy mało - pojęcie względne. Tym bardziej, że tak naprawdę powstał on tak sobie, bez żadnego celu, trochę na żarty. Jest w nim moja "poezja" ( przepraszam, nie wiem czy mam prawo tak to nazywać), trochę opowiadań, parę spraw o historii. Jednym słowem trochę moich myśli. Dziękuję wszystkim moim czytelnikom, tym stałym i tym którzy wpadli tu tylko przez przypadek.

ADS BY save%20net

AD OPTIONS

Close

Ławka we Lwowie

W parku na ławce jest jakaś para,
Taka dojrzała, nie całkiem stara.
Na twarzy chociaż życia katusze,
Lecz widać u nich tą młodą duszę.

Ona spogląda wprost w jego oczy,
Myśli - ten chłopak jest przeuroczy.
On też spogląda czule w jej lico,
Ty jesteś śliczna moja pannico.

I chociaż deszczyk padać zaczyna,
Na ławce siedzą - chłopak i dziewczyna,
Ktoś powie starzy lub brzydcy oboje,
Ja powiem młodzi,.... bo są we dwoje.

Bo kiedy miłość zagląda w oczy,
Świat nie istnieje,  nic się nie toczy.
Czas tak by jakby -stanął, zatrzymał,
Zawsze jest wiosna, a nigdy zima.  

Nie wiem od kiedy na ławce we Lwowie,
Tych dwoje ludzi siaduje sobie,
Lecz wiem, że widok taki mnie wzruszył,
Czemu? To samo też jest i w mej duszy.

Choć po jesieni zawsze jest zima,
Nie ta ławeczka, lecz ta dziewczyna.
I wciąż ta sama miłość na twarzy,
Serca, zostały i wyraz twarzy,

Pokuta

Jam jak człek każdy, w grzechu urodzony,
Zamiast pokutować, będę szukał żony.
Czy szukanie owe można grzechem nazwać?
Tak może powiedzieć ten co nic nie zaznał.

Kiedyś Bóg Światowid zamiast słów kazania,
Stworzył dobry zwyczaj Noc Obłapiwania.
Bo kto kogo w Nocy Świętojańskiej złapił,
Nie napiszę dalej, bo dziecki się gapią.

W każdym razie zwyczaj choć trochę banalny,
W kraju zwiększał nieco przyrost naturalny.
Socjologom teraz by się też to śniło,
Ale muszą równać i płacić , aż miło.

Спасибі і ласкаво просимо.

https://www.facebook.com/events/641699569239407/

Narodowy Zespół Pieśni i Tańca „Huculija” w Iwano-Frankiwsku Національний Ансамбль Пісні І Танцю "Гуцулія"

Narodowy Zespół Pieśni i Tańca „Huculija” w Iwano-Frankiwsku

Національний Ансамбль Пісні І Танцю "Гуцулія"

Biografia

Członkowie zespołu zbierają oraz opracowują artystycznie folklor huculski, tworzą nowe pieśni i tańce, a także teatralizowany obraz z życia Huculszczyzny. W repertuarze „Huculiji” znajdują się także utwory z klasyki światowej. W ciągu swojego istnienie „Huculija” wykonała ponad 10 tys. koncertów w różnych krajach świata, w tym w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Polsce, Węgrzech, Włoszech oraz Kanadzie.

Opis

Narodowy Zespół Pieśni i Tańca „Huculija” w Iwano-Frankiwsku
Profesjonalny zespół wokalno-choreograficzny został utworzony przez znanego ukraińskiego kompozytora Jarosława Barnycza. W maju 1940 roku zespół po raz pierwszy wystąpił przed publicznością Stanisławowa. Obecnie kierownikiem artystycznym zespołu jest profesor Petro Kniazewycz.

Національний ансамбль пісні і танцю "Гуцулія" в Івано-Франківську. Професійний вокально- хореографічний ансамбль був створений, відомим українським композитором Ярославом Барничем. У травні 1940 року, ансамбль перший раз виступив перед публікою Станіславова. На даний час художнім керівником ансамблю є професор Петро Князевич.

Członkowie zespołu zbierają oraz opracowują artystycznie folklor huculski, tworzą nowe pieśni i tańce, a także teatralizowany obraz z życia Huculszczyzny. W repertuarze „Huculiji” znajdują się także utwory z klasyki światowej.